Page 63 - kpi15394
P. 63
อ ง ค์ ก ร ป ก ค ร อ ง ส่ ว น ท้ อ ง ถิ่ น
“ รั บ ” แ ล ะ “ รุ ก ” อ ย่ า ง ไ ร กั บ ป ร ะ ช า ค ม อ า เ ซี ย น
ทั้งนี้ ในการจัดให้มีการสอนภาษาถิ่นควรจะเลือกส่งเสริมให้มีการ
สอนภาษาที่มีอิทธิพล หรือ มีบทบาทในพื้นที่ เช่น ในองค์กร
ปกครองส่วนท้องถิ่นภาคใต้ อาจเน้นภาษาอินโดนีเซีย หรือ
ภาษามาเลย์ / มลายู ในขณะที่ทางจังหวัดสุรินทร์ หรือศรีษะเกษ
อาจจะเน้นภาษาเขมร เป็นต้น โดยในการลงทุนด้านนี้องค์กร
ปกครองส่วนท้องถิ่นอาจจะใช้วิธีการแลกเปลี่ยนเปลี่ยน
ผู้เชี่ยวชาญทางด้านภาษากับประเทศเพื่อนบ้าน เพื่อเตรียม
ความพร้อมให้แก่ประชาชน และชุมชน
1. เนอการาบรูไนดารุสซาลาม ภาษาราชการ ได้แก่ ภาษา
มาเลย์, ภาษาอาหรับ
2. ราชอาณาจักรกัมพูชา ภาษาราชการ ได้แก่ ภาษาเขมร
3. สาธารณรัฐอินโดนีเซีย ภาษาราชการ ได้แก่ ภาษา
อินโดนีเซีย
4. สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ภาษาราชการ ได้แก่
ภาษาลาว
5. มาเลเซีย ภาษาราชการ ได้แก่ ภาษามาเลย์/มลายู
6. สาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมาร์ ภาษาราชการ ได้แก่
ภาษาพม่า
7. สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ ภาษาราชการ ได้แก่ ภาษาตากาล็อก,
ภาษาอังกฤษ
8. สาธารณรัฐสิงคโปร์ ภาษาราชการ ได้แก่ ภาษาอังกฤษ,
ภาษาจีนกลาง, ภาษามาเลย์, ภาษาทมิฬ
9. ราชอาณาจักรไทย ภาษาราชการ ได้แก่ ภาษาไทย
10. สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม ภาษาราชการ ได้แก่ ภาษา
เวียดนาม
