Page 240 - kpi11530
P. 240
คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
นายกเทศมนตรีจึงมีหนังสือแจ้งให้นายสมทรงปฏิบัติตามมติที่ประชุมโดย
ให้ย้ายสถานประกอบการภายใน ๑๕ วัน นายสมทรงได้ย้ายที่กักขังและ
ฆ่าชำแหละสุกรห่างจากจุดเดิมประมาณ ๓๐ เมตร แต่คงอยู่ในบริเวณ
เดียวกัน นายกเทศมนตรีมีคำสั่งอนุญาตให้นายสมทรงดำเนินการฆ่าและ
ชำแหละสุกรได้ ต่อมานายกเทศมนตรีมีหนังสือแจ้งระงับการฆ่าสัตว์และ
จำหน่ายเนื้อสัตว์แก่ผู้ประกอบการทุกราย รวมถึงนายสมทรงด้วย แต่นาย
สมทรงยังคงประกอบกิจการอยู่ นางประทีปจึงได้ไปยื่นฟ้องนายก
เทศมนตรีต่อศาลปกครอง
ศาลปกครองสูงสุดมีคำพิพากษาในคดีหมายเลขแดงที่ อ. ๕๔๑/
๒๕๕๑ ว่า มาตรา ๒๕ แห่งพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. ๒๕๓๕
บัญญัติว่า ในกรณีที่มีเหตุอันอาจก่อให้เกิดความเดือดร้อนแก่ผู้อยู่อาศัย
ในบริเวณใกล้เคียงหรือผู้ที่ต้องประสบกับเหตุนั้นดังต่อนี้ให้ถือว่าเป็นเหตุ
รำคาญ (๓) อาคารอันเป็นที่อยู่ของคนหรือสัตว์ โรงงานหรือสถานที่
ประกอบการใดไม่มีการระบายอากาศ การระบายน้ำ การกำจัดสิ่งปฏิกูล
หรือการควบคุมสารเป็นพิษหรือมีแต่ไม่มีการควบคุมให้ปราศจากกลิ่น
เหม็นหรือละอองสารเป็นพิษ อย่างเพียงพอจนเป็นเหตุให้เสื่อมหรืออาจ
เป็นอันตรายต่อสุขภาพ (๔) การกระทำใดๆ อันเป็นเหตุให้เกิดกลิ่น แสง
รังสี เสียง ความร้อน สิ่งมีพิษ ความสั่นสะเทือน ฝุ่น ละออง เขม่า เถ้า
หรือกรณีอื่นใด จนเป็นเหตุให้เสื่อมหรืออาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพ และ
มาตรา ๒๖ บัญญัติไว้ว่า ให้เจ้าพนักงานท้องถิ่นมีอำนาจห้ามผู้หนึ่งผู้ใดมิ
ให้ก่อเหตุรำคาญในที่หรือทางสาธารณะหรือในสถานที่เอกชนรวมทั้งการ
ระงับเหตุรำคาญด้วย ตลอดทั้งการดูแลปรับปรุง บำรุงรักษา บรรดาถนน
ทางบก ทางน้ำ รางระบายน้ำ คู คลอง และสถานที่ต่างๆ ในเขตของตน
ให้ปราศจากเหตุรำคาญ ในการนี้ ให้เจ้าพนักงานท้องถิ่นมีอำนาจออก
คำสั่งเป็นหนังสือเพื่อระงับ กำจัดและควบคุมเหตุรำคาญต่างๆ ได้
ประกอบกับมาตรา ๒๘ วรรคหนึ่ง บัญญัติว่า ในกรณีที่มีเหตุรำคาญเกิด
44 เหตุเดือดร้อนรำคาญ
