Page 237 - kpi11530
P. 237
คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
คดีมาฟ้องต่อศาลปกครองขอให้ศาลมีคำพิพากษาหรือมีคำสั่งดังนี้
๑. เพิกถอนคำสั่งของนายกองค์การบริหารส่วนตำบลบางคูวัด
ผู้ถูกฟ้องคดีที่อนุญาตให้นายยืนดำเนินกิจการรับกำจัด
สิ่งปฏิกูลหรือมูลฝอยในบริเวณตำบลบางคูวัด
๒. ห้ามมิให้ผู้ใดนำขยะมาทิ้งในบริเวณตำบลบางคูวัด
๓. ให้องค์การบริหารส่วนตำบลบางคูวัด และนายกองค์การ
บริหารส่วนตำบลบางคูวัด ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสองสั่งนายยืน
ทำการกลบบ่อขยะให้ถูกต้องตามหลักวิชาการและห้ามทำการ
สูบน้ำในบ่อขยะไปทิ้งนอกบ่อขยะ
นายยืนได้นำขยะมูลฝอย ประชาชนผู้ฟ้องคดียื่นคำขอให้ศาลกำหนดมาตรการหรือวิธีการ
มาทิ้งในบริเวณหมู่บ้าน คุ้มครองเพื่อบรรเทาทุกข์ชั่วคราวก่อนการพิพากษา โดยขอให้ระงับการนำ
โดยมิได้ทำการฝังกลบ ขยะมาทิ้งในบริเวณที่พิพาท ขอให้มีการฝังกลบขยะให้ถูกต้องตามหลัก
บ่อขยะให้ถูกต้องตาม วิชาการ และห้ามมิให้มีการสูบน้ำไปทิ้งนอกบ่อขยะ
หลักวิชาการ และไม่มี ศาลปกครองชั้นต้นมีคำสั่งให้คู่กรณีทั้งสองฝ่ายมาให้ถ้อยคำ
บ่อกักน้ำชะมูลฝอย ผลการไต่สวนนายกองค์การบริหารส่วนตำบลบางคูวัดมีคำสั่งยกเลิก
บ่อขยะดังกล่าว ใบอนุญาตที่ออกให้กับนายยืนแล้ว แต่บ่อขยะดังกล่าวยังคงมีกลิ่นเหม็น
จึงมีน้ำขังและมีการสูบน้ำ อย่างรุนแรง ทำให้ชาวบ้านบริเวณนั้นไม่สามารถอยู่อาศัยหรือทำงานได้
ออกไปทิ้งบริเวณนอก
ศาลปกครองชั้นต้นมีคำสั่งว่า สถานที่ตั้งบ่อขยะมูลฝอยดังกล่าว
พื้นที่บ่อขยะ เป็นบ่อดินมีขนาดเนื้อที่ประมาณ ๒๒ ไร่ ความกว้างประมาณ ๑๗๕ เมตร
ทำให้ขยะส่งกลิ่นเหม็น ความยาวประมาณ ๒๐๐ เมตร ลึกประมาณ ๒๐ เมตร มีคันดินโดยรอบ
อย่างรุนแรง โดยเริ่มใช้พื้นที่แห่งนี้เพื่อกำจัดขยะมูลฝอยมาตั้งแต่เดือนสิงหาคม ๒๕๔๘
โดยมีปริมาณขยะมูลฝอยที่นำมากำจัดเฉลี่ยวันละประมาณ ๕๕ ตัน
บ่อขยะดังกล่าวไม่มีการออกแบบและก่อสร้างระบบป้องกันการรั่วซึมของ
น้ำเสียสู่ชั้นใต้ดิน เนื่องจากไม่มีการบดอัดพื้นและผนังบ่อด้วยชั้นดิน
เหนียวหรือปูพื้นบ่อด้วยแผ่นพลาสติกกันซึมแต่อย่างใด ไม่มีการปิดทับ
เหตุเดือดร้อนรำคาญ 4
