Page 235 - kpi11530
P. 235

คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น


                 ประกอบกิจการและไม่ดำเนินการขออนุญาต เจ้าหน้าที่อนามัยจึงรายงาน
                 ให้ผู้บังคับบัญชาทราบ นายกเทศมนตรีในฐานะเจ้าพนักงานท้องถิ่นจึงได้

                 มีหนังสือเป็นคำสั่งให้นายดรุณระงับการประกอบกิจการชุบโลหะจนกว่า
                 จะได้ใบอนุญาตจากเทศบาล แต่นายดรุณมิได้โต้แย้งคำสั่งดังกล่าวและ
                 ยังคงฝ่าฝืนคำสั่งดังกล่าวประกอบกิจการต่อไป นายกเทศมนตรีจึงได้เข้า
                 แจ้งความดำเนินคดีกับนายดรุณ


                      คดีมีปัญหาไปถึงอัยการสูงสุดว่าสมควรที่จะสั่งฟ้องนายดรุณว่า
                 ฝ่าฝืนคำสั่งของเจ้าพนักงานท้องถิ่นหรือไม่

                      อัยการสูงสุดได้พิจารณาแล้วเห็นว่า นายดรุณประกอบกิจการชุบ
 ประชาชนผู้ได้รับคำสั่งแล้ว   โลหะซึ่งก่อให้เกิดไอกรดของโลหะและสารเคมีที่ใช้ชุบกัดโลหะ จะฟุ้งออก
 เห็นว่าคำสั่งนั้นไม่ถูกต้อง    มาจากอาคารของผู้ประกอบการ เมื่อประชาชนที่อาศัยอยู่ข้างเคียงสูดดม

 ไม่ชอบด้วยกฎหมาย    เข้าไปจะทำให้เกิดการระคายเคืองต่อระบบทางเดินหายใจเป็นเหตุให้เยื่อ
 แต่ไม่คัดค้านคำสั่งดังกล่าว   บุโพรงจมูกเกิดการอักเสบ ปอดอักเสบ ซึ่งหากสูดดมเข้าไปเป็นระยะเวลา
 โดยการอุทธรณ์คำสั่ง    นาน อาจเป็นอันตรายถึงแก่ชีวิตได้  ทั้งนี้ กิจการชุบโลหะเป็นกิจการค้าให้
 และประชาชน      ควบคุมตามเทศบัญญัติ เรื่อง ควบคุมการค้า ซึ่งเป็นที่รังเกียจหรืออาจ
 ยังคงฝืนดำเนินการ   เป็นอันตรายแก่สุขภาพ พ.ศ. ๒๕๒๖ นายดรุณเป็นผู้ประกอบกิจการค้า
 อันเป็นการขัดคำสั่ง   ให้ควบคุมที่จะก่อให้เกิดอันตรายร้ายแรงต่อสุขภาพของประชาชน ตาม
 ของเจ้าหน้าที่    มาตรา ๔๕ ของพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. ๒๕๓๕ นายก
 ประชาชนอาจต้องรับผิด   เทศมนตรี ซึ่งเป็นเจ้าพนักงานท้องถิ่นย่อมมีอำนาจสั่งให้นายดรุณหยุด

 มีโทษทางอาญาด้วย   ดำเนินกิจการได้ทันที คำสั่งของเจ้าพนักงานท้องถิ่นตามหนังสือ ลงวันที่
                 ๑๖ มีนาคม ๒๕๓๗ จึงเป็นคำสั่งที่ชอบด้วยกฎหมาย การที่นายดรุณ
                 ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งดังกล่าวจึงเป็นการฝ่าฝืนคำสั่งของเจ้าพนักงาน
                 นายดรุณจึงมีความผิดตามข้อหา จึงชี้ขาดให้ฟ้องนายดรุณในคดีอาญา
                 ฐานฝ่าฝืนคำสั่งของเจ้าพนักงานท้องถิ่น ตามพระราชบัญญัติการ
                 สาธารณสุข พ.ศ. ๒๕๓๕ มาตรา ๔๕ และมาตรา ๘๐ ซึ่งมีโทษจำคุก
                 ไม่เกินหกเดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่งหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับและปรับ
                 อีกไม่เกินวันละห้าพันบาทตลอดเวลาที่ยังไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง




                                                             เหตุเดือดร้อนรำคาญ    3
   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240