Page 199 - kpi11530
P. 199
คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
ใกล้เคียงกลับไม่มีข้อกำหนดให้บ่อบำบัดน้ำเสียเป็นทรัพย์สินที่ต้องเสีย
ภาษีโรงเรือน อีกทั้งก่อนหน้านั้นองค์การบริหารส่วนตำบลน้ำตาลไม่เคย
ไม่มีข้อกำหนดดังกล่าวมาก่อน ผู้ฟ้องคดีเห็นว่าการมีบ่อบำบัดน้ำเสียเป็น
กระบวนการบริการสาธารณะอย่างหนึ่งที่ได้จัดขึ้นเพื่อสาธารณูปโภคใน
แหล่งน้ำสาธารณะ ตามกฎหมายสิ่งแวดล้อม มิได้มีวัตถุประสงค์ในการ
แสวงหารายได้แต่อย่างใด จึงไม่อาจมีค่าเช่า และไม่ใช่ทรัพย์สินที่ได้ใช้ต่อ
เนื่องกับโรงงานอย่างเช่น สระว่ายน้ำหรือสนามกอล์ฟแต่อย่างใด จึงไม่
สมควรกำหนดค่าเช่ารายปีเพื่อเรียกเก็บภาษีโรงเรือน และก่อนฟ้องคดีนี้
ผู้ฟ้องคดีได้โต้แย้งคำสั่งขององค์การบริหารส่วนตำบลน้ำตาลแล้วแต่ยังไม่
ได้รับคำวินิจฉัยแต่อย่างใด จึงขอให้ศาลปกครองมีคำสั่งให้เพิกถอนกฎ
หรือคำสั่งหรือข้อบังคับหรือประกาศขององค์การบริหารส่วนตำบลน้ำตาล
ข้อพิพาทเกี่ยวกับ ที่กำหนดให้บ่อบำบัดน้ำเสียเป็นที่ดินใช้ต่อเนื่องกับโรงเรือนหรือสิ่งปลูก
การจัดเก็บภาษีโรงเรือน สร้างเพื่อคำนวณหาค่าเช่ารายปี
และที่ดิน
ต้องมีการขอให้มี ศาลปกครองชั้นต้นจึงมีคำสั่งไม่รับคำฟ้องไว้พิจารณาและให้
การพิจารณาประเมินใหม่ จำหน่ายคดีออกจากสารบบความ
และหากยังไม่พอใจ ผู้ฟ้องคดียื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของศาลปกครองชั้นต้น
การประเมินอีก
ต้องยื่นฟ้องต่อ ศาลปกครองสูงสุดได้มีคำสั่งที่ ๙๒๑/๒๕๔๗ แม้ผู้ฟ้องคดีจะอ้าง
ศาลภาษีอากร เหตุในคำฟ้องว่าองค์การบริหารส่วนตำบลน้ำตาลกำหนดหลักเกณฑ์
การนำบ่อบำบัดน้ำเสียมากำหนดราคาเช่ามาตรฐานกลางเฉลี่ยต่อตาราง
เมตร เพื่อคำนวณกำหนดค่าเช่ารายปี และประเมินค่าภาษีพึงชำระ
เป็นการออกกฎหรือคำสั่งหรือข้อบังคับหรือประกาศ ฯลฯ โดยไม่ชอบด้วย
กฎหมายก็ตาม แต่ผลของคำขอของผู้ฟ้องคดีก็คือ การให้เพิกถอนการ
ประเมินภาษีพึงชำระนั่นเองซึ่งตามพระราชบัญญัติภาษีโรงเรือนและที่ดิน
พุทธศักราช ๒๔๗๕ มาตรา ๒๕ ได้บัญญัติลำดับขั้นตอนให้ผู้ฟ้องคดีต้อง
ยื่นคำร้องขอให้พิจารณาการประเมินใหม่ภายในสิบห้าวัน นับแต่วันที่ได้
ภาษีท้องถิ่น 0
