Page 196 - kpi11530

คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

ที่ผู้ฟ้องคดีอ้างว่า ข้อ ๙ ของข้อบัญญัติขององค์การบริหารส่วน

จังหวัดระยอง เรื่อง การเรียกเก็บค่าธรรมเนียมบำรุงองค์การบริหารส่วน
จังหวัดจากผู้พักในโรงแรม พ.ศ. ๒๕๔๕ ลงวันที่ ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๔๕
ที่กำหนดให้เจ้าหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนจังหวัดระยองมีอำนาจเรียก
ผู้ควบคุมและผู้จัดการโรงแรม ผู้พักและผู้เกี่ยวข้องมาให้ถ้อยคำหรือ
ส่งเอกสารหรือหลักฐานอื่นใดมาเพื่อตรวจสอบ ไม่ชอบด้วยกฎหมายนั้น

เห็นว่าการออกข้อบัญญัติตามข้อ ๙ ดังกล่าว เป็นการออกข้อบัญญัติที่มี
ผลกระทบต่อสิทธิและเสรีภาพของประชาชน ดังนั้น จะต้องมีกฎหมายที่
ให้อำนาจไว้อย่างชัดแจ้งให้องค์การบริหารส่วนจังหวัดระยองมีอำนาจ

ออกข้อบัญญัติในลักษณะนี้ได้ การออกข้อบัญญัติฯ ดังกล่าวจึงไม่ชอบ
ด้วยกฎหมาย ข้ออ้างของผู้ฟ้องคดีในประเด็นนี้จึงรับฟังได้

ส่วนที่ผู้ฟ้องคดีอ้างว่าข้อ ๘ ของข้อบัญญัติองค์การบริหาร
ส่วนจังหวัดระยอง เรื่อง การเรียกเก็บค่าธรรมเนียมบำรุงองค์การบริหาร
ส่วนจังหวัดจากผู้พักในโรงแรม ที่ให้ผู้จัดการโรงแรมเรียกเก็บค่า
ธรรมเนียมแทนองค์การบริหารส่วนจังหวัดระยองไม่ชอบด้วยกฎหมายนั้น
เห็นว่าเมื่อมาตรา ๖๕ แห่งพระราชบัญญัติองค์การบริหารส่วนจังหวัด

พ.ศ. ๒๕๔๐ ได้บัญญัติให้องค์การบริหารส่วนจังหวัดมีอำนาจออก
ข้อบัญญัติเรียกเก็บค่าธรรมเนียมบำรุงองค์การบริหารส่วนจังหวัดจาก
ผู้พักในโรงแรมตามกฎหมายว่าด้วยโรงแรม ตามหลักเกณฑ์ วิธีการและ

อัตราที่กำหนดในกฎกระทรวง โดยที่มาตรา ๖ แห่งพระราชบัญญัติ
ดังกล่าวได้บัญญัติให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยรักษาการตาม
พระราชบัญญัตินี้ และให้มีอำนาจออกกฎกระทรวง ประกาศ และระเบียบ
เพื่อปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ กฎกระทรวง ฉบับที่ ๔ (พ.ศ.
๒๕๔๑) ออกตามความในพระราชบัญญัติองค์การบริหารส่วนจังหวัด

พ.ศ. ๒๕๔๐ จึงออกโดยชอบด้วยกฎหมายแล้ว และการที่ข้อ ๓ ของกฎ
กระทรวงดังกล่าวที่กำหนดให้ผู้ควบคุมดูแลและผู้จัดการโรงแรมเรียกเก็บ

ภาษีท้องถิ่น