Page 113 - kpi11530

คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

และดูแลพัฒนาตลาดสดต่อไปแทนผู้ถูกฟ้องคดี จึงเป็นการมอบให้

ผู้ฟ้องคดีจัดทำบริการสาธารณะซึ่งเป็นอำนาจหน้าที่ของผู้ถูกฟ้องคดี
ตามมาตรา ๕๐ (๓) และมาตรา ๕๑ (๑) แห่งพระราชบัญญัติ
เทศบาล พ.ศ. ๒๔๙๖ เมื่อผู้ถูกฟ้องคดีเป็นหน่วยงานทางปกครองเข้า

ผูกพันเป็นคู่สัญญากับผู้ฟ้องคดี สัญญาดังกล่าวจึงเป็นสัญญาทาง
ปกครอง ตามมาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและ

วิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ แต่การได้มาซึ่งคู่สัญญา
หน่วยงานราชการก็จะต้องดำเนินการตามระเบียบกระทรวง
มหาดไทยว่าด้วยการจัดหาประโยชน์ในทรัพย์สินของหน่วยการ

บริหารราชการส่วนท้องถิ่น พ.ศ. ๒๕๓๑ แต่สำหรับคดีนี้ พฤติการณ์
แห่งคดีมีเหตุให้นายสงวน ผู้ฟ้องคดีเชื่อโดยสุจริตว่า สัญญาเช่า

ตลาดสดที่ตกลงด้วยวาจามีผลผูกพันตามกฎหมายและก็ไม่ปรากฏ
ข้อเท็จจริงว่า ผู้ฟ้องคดีได้สมรู้ร่วมคิดหรือมีการสมยอมกันระหว่าง
ผู้ฟ้องคดีกับผู้แทนของผู้ถูกฟ้องคดี การที่นายกเทศมนตรีผู้มีอำนาจ

กระทำการแทนผู้ถูกฟ้องคดีได้ตกลงด้วยวาจาให้ผู้ฟ้องคดีดำเนินการ
จัดเก็บรายได้จากตลาดสดโดยมิได้ดำเนินการให้ถูกต้องตามระเบียบ

กระทรวงมหาดไทยดังกล่าว ย่อมเกิดเป็นสัญญาที่มีผลสมบูรณ์และ
ผูกพันคู่สัญญา และการที่ไม่ได้จัดทำสัญญาตามแบบสัญญาเช่า
ทรัพย์สินที่แนบท้ายระเบียบดังกล่าวก็เป็นเรื่องขั้นตอนการปฏิบัติ

ภายในของเจ้าหน้าที่ จะนำเหตุดังกล่าวมาปฏิเสธความรับผิดตาม
สัญญาต่อคู่สัญญาซึ่งเป็นบุคคลภายนอกไม่ได้ หากมีความเสียหาย

เกิดขึ้นตามที่ผู้ถูกฟ้องคดีกล่าวอ้าง ก็เป็นผลจากการกระทำของผู้ถูก
ฟ้องคดีเองที่ไม่ปฏิบัติตามระเบียบและกฎหมาย

โดยที่มาตรา ๓๘๖ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
กำหนดว่า ถ้าคู่สัญญาฝ่ายหนึ่งมีสิทธิเลิกสัญญาโดยข้อสัญญาหรือ

สัญญาทางปกครอง