Page 323 - kpiebook67020
P. 323
322 การศึกษาการป้องกันวิกฤตสังคมในอนาคต
เมื่อพนักงานอัยการได้รับความเห็นและส�านวนจากพนักงานสอบสวนแล้ว
พนักงานอัยการมีอ�านาจดุลพินิจอย่างใดอย่างหนึ่ง ตามมาตรา 143 ซึ่งดุลพินิจ
ในการสั่งฟ้องหรือสั่งไม่ฟ้องของพนักงานอัยการนี้เป็นดุลพินิจที่เด็ดขาดจาก
“ความเห็นของพนักงานสอบสวน” และพนักงานอัยการมีอ�านาจ
สั่งตามที่เห็นควร ให้พนักงานสอบสวนด�าเนินการสอบสวนเพิ่มเติมหรือ
ส่งพยานคนใดมาให้ซักถาม
วินิจฉัยว่าควรปล่อยผู้ต้องหา ปล่อยชั่วคราว ควบคุมไว้ หรือขอให้ศาลขัง
แล้วแต่กรณี และจัดการหรือสั่งการให้เป็นไปตามนั้น
ในคดีฆาตกรรม ซึ่งผู้ตายถูกเจ้าพนักงานซึ่งอ้างว่าปฏิบัติราชการตามหน้าที่
ฆ่าตาย หรือตายในระหว่างอยู่ในความควบคุมของเจ้าพนักงานซึ่งอ้างว่าปฏิบัติราชการ
ตามหน้าที่ อธิบดีกรมอัยการหรือผู้รักษาการแทนเท่านั้นมีอ�านาจออกค�าสั่งฟ้อง
หรือไม่ฟ้อง
กรณีมีค�าสั่งเด็ดขาดไม่ฟ้องคดีแล้ว ห้ามมิให้มีการสอบสวนเกี่ยวกับบุคคลนั้น
ในเรื่องเดียวกันนั้นอีก เว้นแต่จะได้พยานหลักฐานใหม่อันส�าคัญแก่คดี ซึ่งน่าจะท�าให้
ศาลลงโทษผู้ต้องหานั้นได้
กรอบเวลาด�าเนินการสอบสวนเป็นไปตามความผิดตามข้อกล่าวหา ได้แก่
คดีความผิดอาญาที่มีอัตราโทษจ�าคุกสูงสุดไม่เกิน 3 ปี หรือปรับไม่เกิน 60,000 บาท
หรือทั้งจ�าทั้งปรับ ขังผู้ต้องหาระหว่างสอบสวนได้ไม่เกิน 30 วัน, คดีความผิดอาญา
ที่มีอัตราโทษอย่างสูงเกิน 30 ปี แต่ไม่เกิน 10 ปี หรือปรับเกิน 60,000 บาท หรือ
ทั้งจ�าทั้งปรับ ขังผู้ต้องหาระหว่างสอบสวนได้ไม่เกิน 48 วัน และ คดีความผิดอาญา
ที่มีอัตราโทษจ�าคุกอย่างสูงตั้งแต่ 10 ปีขึ้นไป จะมีโทษปรับด้วยหรือไม่ก็ตาม
