Page 159 - kpiebook67003
P. 159
ต�ร�งท์ี� 5.3: เปรีย่บัเท์ีย่บัข้้อัสัญญ�ย่กเว้นำหร้อัจำ�กัดคำว�มรับัผิดในำสัญญ�
ท์ี�มีก�รโอันำท์รัพย่์สินำอั้�นำ (ต่อั)
พระร�ชบััญญัติว่�ด้วย่ข้้อัสัญญ� UCTA
ท์ี�ไม่เป็นำธรรม พ.ศั. 2540
มำตรำ 4 วรรคสี่ บัญญัติว่ำ ในกำร มำตรำ 11 วรรคสอง บัญญัติว่ำ ในกำร
พิจำรณีำข้อตกลงที่ท�ำให้ได้เปรียบ พิจำรณีำว่ำข้อตกลงในสัญญำนั้นผ่ำน
คู่สัญญำอีกฝ่่ำยหน่่งตำมวรรคสำม เงื่อนไขควำมสมเหตุสมผลหรือไม่นั้น
จะเป็นกำรได้เปรียบเกินสมควรหรือไม่ ให้พิจำรณีำจำกปัจจัยตำมที่ก�ำหนด
ให้น�ำมำตรำ 10 มำใช้บังคับโดย บัญชีแนบท้ำยหมำยเลข 2
อนุโลม
มำตรำ 10 บัญญัติว่ำ ในกำรวินิจฉัย บัญชีแนบท้ำยหมำยเลข 2 (“แนวกำร
ว่ำข้อสัญญำจะมีผลบังคับเพียงใด ปฏิิบัติ” ส�ำหรับกำรทดสอบควำม
จ่งเป็นธรรมและพอสมควรแก่กรณีี สมเหตุสมผล) บัญญัติว่ำในกำรพิจำรณีำ
ให้พิเครำะห์ถ่งพฤติกำรณี์ทั้งปวง รวมทั้ง ควำมสมเหตุสมผลตำมมำตรำ 7 วรรค
(1) ควำมสุจริต อ�ำนำจต่อรอง ฐำนะ สำมและวรรคสี่ ให้พิจำรณีำถ่งปัจจัยที่
ทำงเศรษฐกิจ ควำมรู้ควำมเข้ำใจ เกี่ยวข้องกับกรณีีดังต่อไปนี้
ควำมสันทัดจัดเจน ควำมคำด (a) ควำมเข้มแข็งและอ�ำนำจต่อรอง
หมำย แนวทำงที่เคยปฏิิบัติ ทำง ของคู่สัญญำโดยพิจำรณีำถ่งคู่
เลือกอย่ำงอื่น และทำงได้เสียทุก สัญญำแต่ละฝ่่ำยโดยพิจำรณีำถ่ง
อย่ำงของคู่สัญญำตำมสภำพที่ ทำงเลือกอื่น ๆ ซ่่งจะท�ำให้ลูกค้ำ
เป็นจริง บรรลุควำมต้องกำรได้
(2) ปกติประเพณีีของสัญญำชนิดนั้น (b) ลูกค้ำได้รับกำรชักน�ำให้ท�ำกำร
(3) เวลำและสถำนที่ในกำรท�ำสัญญำ ตกลงหรือมีโอกำสที่จะท�ำข้อ
หรือในกำรปฏิิบัติตำมสัญญำ ตกลงอื่นที่มีลักษณีะคล้ำยกันกับ
(4) กำรรับภำระที่หนักกว่ำมำกของ บุคคลอื่นซ่่งมีเนื้อหำต่ำงกับที่ได้
คู่สัญญำฝ่่ำยหน่่งเมื่อเปรียบ ท�ำก่อนยอมรับข้อตกลงหรือไม่
เทียบกับคู่สัญญำอีกฝ่่ำยหน่่ง (c) ลูกค้ำได้รู้หรือควรจะได้รู้กำรมีอยู่
ของข้อตกลงหรือไม่
(d) พิจำรณีำถ่งควำมสมเหตุสมผล
ของกำรปฏิิบัติตำมสัญญำในกรณีี
ที่มีเงื่อนไขยกเว้นหรือจ�ำกัด
ควำมรับผิดหำกว่ำมีกำรฝ่่ำฝ่ืน
ข้อตกลงข้อหน่่งข้อใด
แนวทางการดำำาเนินการเพื่่�อลดำความไม่เสมอภาคในการทำาสัญญาระหว่างค่่สัญญาท่�เป็็นเอกชนดำ้วยกัน 149
