Page 155 - kpiebook67003
P. 155
ต�ร�งท์ี� 5.2: เปรีย่บัเท์ีย่บัข้้อัสัญญ�ย่กเว้นำหร้อัจำ�กัดคำว�มรับัผิดในำสัญญ� (ต่อั)
พระร�ชบััญญัติว่�ด้วย่ข้้อัสัญญ� UCTA
ท์ี�ไม่เป็นำธรรม พ.ศั. 2540
(2) ปกติประเพณีีของสัญญำชนิดนั้น (a) ควำมเข้มแข็งและอ�ำนำจต่อรอง
(3) เวลำและสถำนที่ในกำรท�ำสัญญำ ของคู่สัญญำโดยพิจำรณีำถ่งคู่
หรือในกำรปฏิิบัติตำมสัญญำ สัญญำแต่ละฝ่่ำยโดยพิจำรณีำถ่ง
(4) กำรรับภำระที่หนักกว่ำมำกของคู่ ทำงเลือกอื่น ๆ ซ่่งจะท�ำให้ลูกค้ำ
สัญญำฝ่่ำยหน่่งเมื่อเปรียบเทียบกับ บรรลุควำมต้องกำรได้
คู่สัญญำอีกฝ่่ำยหน่่ง (b) ลูกค้ำได้รับกำรชักน�ำให้ท�ำกำร
ตกลงหรือมีโอกำสที่จะท�ำข้อ
ตกลงอื่นที่มีลักษณีะคล้ำยกันกับ
บุคคลอื่นซ่่งมีเนื้อหำต่ำงกับที่ได้
ท�ำก่อนยอมรับข้อตกลงหรือไม่
(c) ลูกค้ำได้รู้หรือควรจะได้รู้กำรมีอยู่
ของข้อตกลงหรือไม่
(d) พิจำรณีำถ่งควำมสมเหตุสมผล
ของกำรปฏิิบัติตำมสัญญำในกรณีี
ที่มีเงื่อนไขยกเว้นหรือจ�ำกัดควำม
รับผิดหำกว่ำมีกำรฝ่่ำฝ่ืนข้อตกลง
ข้อหน่่งข้อใด
(e) สินค้ำถูกผลิต ผ่ำนกระบวนกำร
หรือปรับเปลี่ยนตำมค�ำสั่งของ
ลูกค้ำเป็นกรณีีพิเศษหรือไม่
แนวทางการดำำาเนินการเพื่่�อลดำความไม่เสมอภาคในการทำาสัญญาระหว่างค่่สัญญาท่�เป็็นเอกชนดำ้วยกัน 145
