Page 144 - kpiebook67003
P. 144
บัท์สรุป
พระรำชบัญญัติว่ำด้วยข้อสัญญำที่ไม่เป็นธรรม พ.ศ. 2540
มีขอบเขตกำรใช้บังคับกับสัญญำระหว่ำงผู้บริโภคกับผู้ประกอบธุรกิจกำรค้ำ
หรือวิชำชีพ ซ่่งศำลฎีกำอำจจะพิจำรณีำถ่ง “ประโยชน์ทำงกำรค้ำ”
ที่ผู้บริโภคจะได้รับ หำกเป็นกรณีีที่ได้รับประโยชน์ทำงกำรค้ำก็อำจไม่ได้เป็น
ผู้บริโภคตำมควำมหมำยของพระรำชบัญญัติว่ำด้วยข้อสัญญำที่ไม่เป็นธรรม
พ.ศ. 2540 ตำมนัยของค�ำพิพำกษำฎีกำที่ 8171/2547 อย่ำงไรก็ตำม
ตำมนัยของค�ำพิพำกษำศำลฎีกำที่ 16093/2557 พระรำชบัญญัติว่ำด้วย
ข้อสัญญำที่ไม่เป็นธรรม พ.ศ. 2540 นั้น สำมำรถใช้บังคับกับสัญญำ
ที่ถูกก�ำหนดเอำไว้ล่วงหน้ำโดยผู้ประกอบธุรกิจกำรค้ำให้ผู้ประกอบธุรกิจ
กำรค้ำอีกฝ่่ำยหน่่งเข้ำท�ำสัญญำซ่่งมีลักษณีะเป็นสัญญำส�ำเร็จรูปได้
โดยมิพักต้องค�ำน่งว่ำสัญญำดังกล่ำวเป็นสัญญำระหว่ำงผู้บริโภคกับ
ผู้ประกอบธุรกิจกำรค้ำหรือไม่
ในแง่ของกำรพิจำรณีำลักษณีะหรือเนื้อหำของข้อสัญญำ
ไม่เป็นธรรมตำมพระรำชบัญญัติว่ำด้วยข้อสัญญำที่ไม่เป็นธรรม พ.ศ. 2540
ศำลฎีกำตำมนัยของค�ำพิพำกษำศำลฎีกำที่ 2767/2560 จะเริ่มวินิจฉัยจำก
ควำมสมบูรณี์ของข้อสัญญำก่อน กล่ำวคือพิจำรณีำว่ำข้อสัญญำตำมกรณีี
พิพำทเป็นโมฆะหรือไม่ แล้วจ่งพิจำรณีำถ่งควำมเป็นธรรมของข้อสัญญำ
ต่อไป โดยมีข้อสังเกตว่ำศำลฎีกำสำมำรถน�ำเอำปัจจัยต่ำง ๆ มำพิจำรณีำ
ควำมไม่เป็นธรรม เช่น เจตนำและทำงเลือกของผู้บริโภคตำมนัยค�ำพิพำกษำ
ศำลฎีกำที่ 2068/2553 หรือระยะเวลำในกำรรับเอำประโยชน์ของผู้ประกอบ
ธุรกิจกำรค้ำตำมนัยของค�ำพิพำกษำศำลฎีกำที่ 9789/2560
134 กฎหมายที่่�เก่�ยวกับการที่ำาสััญญาที่างแพ่่งที่่�อาจก่อให้เกิดความไม่เป็็นธรรมเน่�องจากความไม่เสัมอภาคของค่่สััญญา