Page 119 - kpiebook66025
P. 119
119
นอกจากนี้ยังมีร่างกฎหมายอื่น ๆ อีก เช่น กฎหมายทรัพย์สินของรัฐ (RUU Surat
Berharga Syariah Negara) ร่างกฎหมายดังกล่าวถูกเสนอตั้งแต่ยุคของประธานาธิบดี
ซูซิโล บัมบัง ยูโดโยโน จาก 9 กลุ่มทางการเมืองในรัฐสภา มีเพียงกลุ่ม PDS กลุ่มเดียว
ที่ไม่เห็นด้วยกับกฎหมายดังกล่าว โดยการอภิปรายร่วมกับผู้น�าพรรค PDS เอง
และประชาชนจ�านวนหนึ่ง รวมไปถึงผู้เชี่ยวชาญทางด้านเศรษฐกิจเพราะว่ามองว่า
กฎหมายฉบับนี้เป็นการเอื้อผลประโยชน์ให้แก่รัฐมากเกินไป หรือ กฎหมายธนาคารอิสลาม
(RUU Perbankan Syariah) มองว่ากฎหมายฉบับนี้ไม่สอดคล้องกับหลักคิดพื้นฐานของ
ประเทศในเรื่องปัญจศีล อินโดนีเซียไม่ได้เป็นรัฐศาสนา จึงไม่จ�าเป็นต้องมีการตรากฎหมาย
ที่เกี่ยวข้องกับศาสนาใดศาสนาหนึ่งเป็นการเฉพาะ เช่นเดียวกับกรณีของกฎหมายเกี่ยวกับ
ผลิตภัณฑ์ฮาลาล น�าโดยกลุ่มทางการเมือง PDS เช่นเดียวกัน โดยการน�าเสนอความคิดเห็น
ทุกครั้งของ กลุ่มทางการเมืองในรัฐสภาจะมีเอกสารรับรองหลักการและเหตุผลต่าง ๆ
เพื่อน�าไปสู่การพิจารณาของสมาชิกรัฐสภาในล�าดับต่อไป
จากการศึกษาพบว่า หลังจากอินโดนีเซียก้าวเข้าสู่ยุคปฏิรูปมีการฟื้นฟู
สถานะของกลุ่มทางการเมืองในรัฐสภาเพื่อเสริมสร้างประสิทธิภาพการท�างานของ
สมาชิกรัฐสภาซึ่งถือว่าค่อนข้างประสบความส�าเร็จ โดยเฉพาะในบทบาท
ของการให้ความเห็นในกระบวนการร่างกฎหมาย ซึ่งสอดคล้องกับบทบัญญัติ
ในกฎหมายหมายเลข 27 ปี 2009 ที่ว่าสภาที่ปรึกษาประชาชน สภาผู้แทนราษฎรและ
สภาผู้แทนภูมิภาค ส�าหรับกลุ่มทางการเมืองในรัฐสภามีบทบาทหลักและเป็นหน่วยหลัก
ในการสนับสนุนการท�างานของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร โดยท�าหน้าที่เป็นผู้ควบคุม
การลงประชามติในการตัดสินใจ เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดในกิจกรรมต่าง ๆ ของ
ฝ่ายบริหาร บทบาทของกลุ่มทางการเมืองในรัฐสภาค่อนข้างมีความส�าคัญโดยเฉพาะ
กระบวนการเสนอร่างกฎหมาย ตั้งแต่การเสนอร่างกฎหมาย การพิจารณาร่างกฎหมาย
(เสนอญัตติ/ยกร่างกฎหมาย, พิจารณารับร่าง, ตรากฎหมายและประกาศใช้กฎหมาย)
รวมไปถึงนโยบาย หรือกิจกรรมขับเคลื่อนที่ส�าคัญ รวมไปถึงการเคลื่อนไหว
เพื่อช่วยเหลือประชาชนในเหตุการณ์ภัยพิบัติต่าง ๆ เป็นต้น
