Page 162 - kpiebook66001
P. 162

การประชุมวิชาการ
         1   สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 24
           ความท้าทายของความมั่นคงใหม่กับประชาธิปไตย

               กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนเท่านั้น ซึ่งสามารถแบ่งได้ตามขนาด เช่น PM10 คืออนุภาค

               ที่สูดดมได้ มีเส้นผ่านศูนย์กลางโดยทั่วไปหรือเล็กกว่า 10 ไมโครเมตร และ PM2.5 คือ
               อนุภาคที่สูดดมได้ มีเส้นผ่านศูนย์กลางโดยทั่วไปหรือเล็กกว่า 2.5 ไมโครเมตร ซึ่งมีขนาดเล็ก
               กว่าเส้นผมมนุษย์ 30 เท่า (EPA, 2019)

                     องค์การอนามัยโลกกำหนดค่ามาตรฐานของ PM2.5 ด้วย 2 มาตรฐานหลัก คือ


                                                                                    3
                     1.  มาตรฐาน PM2.5 เฉลี่ยราย 24 ชั่วโมงต้องไม่เกิน 25 µg/m  (ต้องไม่เกิน
               ค่ามาตรฐานนี้ ไม่มากกว่า 3 วันต่อปี) ซึ่งเป็นค่าบ่งชี้อันตรายในลักษณะกึ่งเฉียบพลัน คือเมื่อ
               ได้รับสารอันตรายแล้ว จะเกิดผลเสียต่อร่างกายทันที


                     2.  มาตรฐาน PM2.5 เฉลี่ยรายปีต้องไม่เกิน 10 µg/m  ซึ่งเป็นตัวบ่งชี้อันตราย
                                                                          3
               ในลักษณะที่ต้องได้รับสารติดต่อกันเป็นเวลานาน หลายสิบปี จึงจะเกิดผลเสียต่อสุขภาพและ
               เกิดเป็นโรคเรื้อรัง (WHO, 2021; ชลทิศ อุไรฤกษ์กุล, 2562)



               วรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง

                     งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับมลพิษทางอากาศจากองค์ความรู้ด้านวิทยาศาสตร์และ
               วิศวกรรมศาสตร์ให้ความสำคัญกับการตรวจวัดค่ามาตรฐาน เพื่อความสมดุลในระบบ
               ชั้นบรรยากาศโลก โดยพบว่า PM2.5 ส่งผลกระทบทั้งทางตรงและทางอ้อมต่อสภาพภูมิอากาศ

               การกระจายและการดูดซับรังสีจากดวงอาทิตย์ในบรรยากาศโลกและการเปลี่ยนแปลงทาง
               ภูมิอากาศโลก (Climate change) การศึกษาของ Hu และ Liu พบว่า ความเข้มข้นของ
               PM2.5 ลดพลังงานแสงอาทิตย์ที่ส่องมายังพื้นผิวโลก ส่งผลให้อุณหภูมิพื้นดินลดลงแต่อุณหภูมิ

               ในชั้นบรรยากาศสูงขึ้น มีผลต่อการก่อตัวของเมฆ ปริมาณน้ำฝน และการเปลี่ยนแปลงสภาพ
               ภูมิอากาศ  (Hu & Liu, 2017) หากมี PM2.5 มากเกินไปจะทำให้ฝนตกน้อยลง (Liu et al.,
               2020) และฝนมีความเป็นกรดมากขึ้น เช่น การศึกษาของ Li and Zhang (2013)
               พบว่า PM2.5 ในเมืองซีอานมีสภาพเป็นกรดซึ่งสอดคล้องกับค่า pH ของฝนที่ตกในเมืองนี้
               ในปี ค.ศ.  2011 (Li & Zhang, 2013)


                     การวิจัยด้านสาธารณสุขเน้นผลกระทบของมลพิษต่อคุณภาพชีวิตของประชากร
               โดยพบว่า PM2.5 เป็นต้นเหตุสำคัญของโรคหัวใจและหลอดเลือด โรคระบบทางเดินหายใจ
               โรคปอด โรคหอบหืด โรคมะเร็ง และโรคอื่น ๆ เช่น โรคกระดูกพรุน (Prada et al., 2017)
               คุณภาพอากาศยังส่งผลกระทบต่อสุขภาพจิต อารมณ์หดหู่ง่าย ควบคุมอารมณ์ยาก มีอาการ
        การประชุมกลุ่มย่อยที่ 4   ซึมเศร้า และความผิดปกติทางจิต (Carrington, 2020; Jia et al., 2018) ที่สำคัญคือ มลพิษ


               ทางอากาศมีผลต่ออายุขัยและการตายของมนุษย์ กล่าวคือ หาก PM2.5 เพิ่งขึ้นทุก ๆ
               10 µg/m  จะทำให้ชีวิตขัยของมนุษย์ลดลงโดยเฉลี่ย  0.98 ปี และหากมีมลพิษทางอากาศ
                       3
   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167