Page 128 - kpiebook66001
P. 128

การประชุมวิชาการ
         120 สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 24
           ความท้าทายของความมั่นคงใหม่กับประชาธิปไตย

               หรือการซื้อเสียงเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญในการกำหนดผลแพ้ชนะของการเลือกตั้งในแต่ละเขต

               หลักการศาสนาจึงถูกนำมาอธิบายถึงความชอบธรรมในการให้สินบนที่พวกเขาเรียกว่าน้ำใจ
               และพยายามอธิบายว่าสินน้ำใจดังกล่าวไม่เข้าข่ายริชวะฮ์ แม้ว่าในตัวบทของหลักการในศาสนา
               อิสลามจะไม่เป็นที่อนุญาตให้จ่ายริชวะฮ์ แต่ในการปฏิบัติจริงมักจะมีการ “เลี่ยงบาลี” เพื่ออ้าง
               ความชอบธรรมของการจ่ายริชวะฮ์อยู่จนเป็นแนวปฏิบัติทั่วไปในสังคม”


                     จากอดีตนักรบที่เคยอุทิศตนในการต่อสู้และเคยเสียสละทั้งแรงกายและกำลังทรัพย์ของ
               พวกเขาให้กับขบวนการต่อสู้ที่พวกเขาสังกัด เมื่อพวกเขาตัดสินใจเข้าสู่สนามการเมืองที่จะต้อง
               ใช้ทุนสูงในการขับเคลื่อนงาน สิ่งที่พวกประสบพบเจอก็คือความพ่ายแพ้ในการเลือกตั้ง
               เพราะพวกเขาไม่มีกำลังทรัพย์ที่เพียงพอสำหรับสนามดังกล่าว ที่สำคัญพวกเขาคิดว่าการจะ

               อาสาทำงานเพื่อท้องถิ่นไม่จำเป็นที่จะต้องจ่ายเงินให้ชาวบ้านมาเลือกพวกเขาเพราะการกระทำ
               ดังกล่าวเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ส่วนอดีตนักรบที่สามารถชนะการเลือกตั้งท้องถิ่นได้ พวกเขาเหล่านั้น
               สามารถปรับตัวให้เข้ากับบริบทของท้องถิ่นได้ กล่าวคือ แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีเงินจ่ายให้ชาวบ้าน
               แต่ทีมบริหารที่ชวนเขามาร่วมทีมจะเป็นคนจ่ายเงินให้ชาวบ้านแทน แม้เขาเองจะรู้อยู่แก่ใจว่า

               สิ่งเหล่านั้นผิดทั้งกฎหมายและผิดหลักการอิสลาม แต่เพื่อให้ได้เข้าสู่อำนาจบริหารท้องถิ่นและ
               ช่วยเหลือประชาชนหรือพัฒนาท้องถิ่นได้มากขึ้นดังที่หวังเอาไว้ พวกเขาก็ต้องยอมจำใจเข้าไปสู่
               อำนาจแม้จะไม่ภูมิใจหรือรู้สึกแปลกๆ ภายในใจก็ตาม สิ่งที่น่าสนใจก็คือ พวกเขาเลือกที่จะออก
               จากขบวนการต่อสู้เพราะพบว่ามีการกระทำที่ผิดหลักการไม่น้อยในขบวนการ แต่ก็ต้องมาพบ

               กับการทำที่ผิดหลักการในสนามการเมืองท้องถิ่นในอีกรูปแบบหนึ่ง เหล่านี้เป็นหนึ่งใน
               ข้อท้าทายที่พวกเขาจะต้องประสบพบเจอ ซึ่งก็มีข้อท้าทายอื่นๆ สำหรับพวกเขาอีกนับไม่ถ้วน

                     นอกจากนี้ อดีตนักรบบางส่วนยังเคยลงสนามการเมืองในระดับชาติด้วย โดยร่วมกับ

               นักการเมืองในพื้นที่ที่มีประสบการณ์และนักกิจกรรมเพื่อสังคมก่อตั้งพรรคประชาธรรม และ
               สมัครรับเลือกตั้ง ส.ส. ในปี 2554 แม้จะไม่ได้รับเลือกให้เป็น ส.ส. แต่คะแนนที่ได้ก็มีจำนวน
               ไม่น้อย ส่วนในปี 2557 ก็สมัครรับเลือกตั้งอีกครั้ง แต่การเลือกตั้งในครั้งดังกล่าวเป็นโมฆะ
               (อิมรอน ซาเหาะ, 2558) จนมาถึงการเลือกตั้งในปี 2562 พรรคประชาธรรมไม่ได้ส่งผู้สมัคร
               รับเลือกตั้งด้วยเหตุผลว่าไม่มีนายทุนสนับสนุนการขับเคลื่อนงานของพรรค โดยอดีตนักรบ

               ที่เคยขับเคลื่อนงานในพรรคสะท้อนว่า การเลือกตั้งครั้งล่าสุดที่พวกเขาไม่ได้ส่งผู้สมัครรับเลือกตั้ง
               และได้ยุติการขับเคลื่อนพรรคในเวลาต่อมาไม่ใช่เพียงแค่เพราะทุนไม่เพียงพอ แต่พวกเขารู้สึก
               ว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังในการสนับสนุนการขับเคลื่อนพรรคการเมืองมีนัยยะแอบแฝงที่พวกเขา

               ไม่อาจไว้ใจได้ เลยยุติการดำเนินงานของพรรค และหันมาก่อตั้งองค์กรภาคประชาสังคม
        การประชุมกลุ่มย่อยที่ 3   ที่พวกเขาหวังในตอนแรกว่าจะเป็นพื้นที่การต่อสู้แบบสันติวิธีของอดีตนักรบได้ ทว่าไม่ได้เป็นไป
               เพื่อเป็นพื้นที่รองรับการดำเนินกิจกรรมทางสังคมของอดีตนักรบทั้งหลาย แทนที่พรรคการเมือง


               ตามที่พวกเขาเคยคิดเอาไว้
   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132   133