Page 235 - kpiebook65071

234 บทบัญญัติทางกฎหมายว่าด้วยสิทธิที่จะถูกลืม (Right to be Forgotten)
และแนวทางแก้ไขกฎหมายที่เกี่ยวข้อง

หมายเลข 4 : ข้อเปรียบเทียบ เรื่อง การพิจารณาการหมดความจ�าเป็น

ในการประมวลผลข้อมูลส่วนบุคคล

ข้อเปรียบเทียบ เรื่อง การพิจารณาการหมดความจ�าเป็น

ในการประมวลผลข้อมูลส่วนบุคคล
กฎหมาย

คุ้มครองข้อมูล ถ้อยค�าตามบทบัญญัติ ค�าอธิบาย
ส่วนบุคคล ที่เกี่ยวข้อง

พระราชบัญญัติ (1) เมื่อข้อมูลส่วนบุคคล การพิจารณาความจำาเป็น
คุ้มครองข้อมูล หมดความจำาเป็นในการเก็บ จะต้องพิจารณาเป็นรายกรณี

ส่วนบุคคล พ.ศ. รักษาไว้ตามวัตถุประสงค์ โดยไม่ได้มีการบัญญัติ
2562 ในการเก็บรวบรวม ใช้ หรือ หลักเกณฑ์เอาไว้อย่างชัดเจน

เปิดเผยข้อมูลส่วนบุคคล
(มาตรา 33
(1))

GDPR “… (a) the personal data ไม่มีความจำาเป็น หรือหมด
are no longer necessary ความจำาเป็นต่อวัตถุประสงค์
(มาตรา 17 (1)

(a)) in relation to the ของการเก็บรวบรวม หรือ
purposes for which ประมวลผลต่อข้อมูล
they were collected or ส่วนบุคคลนั้น หมายถึง

otherwise processed…” กรณีที่การเก็บและการ
ประมวลผลข้อมูลส่วนบุคคล
นั้นได้บรรลุวัตถุประสงค์แล้ว