Page 199 - kpiebook65024
P. 199

198   ประเด็นส�ำคัญที่พึงมีในรัฐธรรมนูญแห่งรำชอำณำจักรไทย



        1. หลักการส�าคัญของศาล


               หลักการส�าคัญของศาล ซึ่งเป็นผู้ใช้อ�านาจตุลาการ และเป็นหนึ่งในอ�านาจ

        อธิปไตยเพื่อการด�ารงไว้ซึ่งความยุติธรรม มีหลักประกันความเป็นอิสระ ปราศจาก
        ผลประโยชน์ทับซ้อน ดังนั้นจึงมีบทบัญญัติภายใต้รัฐธรรมนูญให้การรับรองในเรื่องนี้

        ไว้อย่างชัดแจ้งว่า ผู้พิพากษาและตุลาการย่อมมีอิสระในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี
        ตามรัฐธรรมนูญและกฎหมาย ให้เป็นไปโดยรวดเร็ว เป็นธรรม และปราศจากอคติ

        ทั้งปวง โดยพิจารณาได้จากรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2560



                       “มาตรา 188 การพิจารณาพิพากษาอรรถคดีเป็นอ�านาจของศาล
                ซึ่งต้องด�าเนินการให้เป็นไปตามกฎหมาย และในพระปรมาภิไธยพระมหากษัตริย์

                       ผู้พิพากษาและตุลาการย่อมมีอิสระในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี

                ตามรัฐธรรมนูญและกฎหมาย ให้เป็นไปโดยรวดเร็ว เป็นธรรม และปราศจาก
                          25
                อคติทั้งปวง”



               ภายใต้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2540 ก็มีการบัญญัติรับรอง

        หลักการเรื่องนี้เช่นเดียวกันไว้ในมาตรา 233  และ มาตรา 249  และรัฐธรรมนูญ
                                                              27
                                             26

        25   รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2560, มาตรา 188
        26   มาตรา 233 การพิจารณาพิพากษาอรรถคดีเป็นอ�านาจของศาลซึ่งต้องด�าเนินการตามรัฐธรรมนูญ
        ตามกฎหมาย และในพระปรมาภิไธยพระมหากษัตริย์
        27   มาตรา 249 ผู้พิพากษาและตุลาการมีอิสระในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดีให้เป็นไปตาม
        รัฐธรรมนูญและกฎหมายวรรคสองการพิจารณาพิพากษาอรรถคดีของผู้พิพากษาและตุลาการ
        ไม่อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาตามล�าดับชั้น
   194   195   196   197   198   199   200   201   202   203   204