Page 201 - kpiebook65024
P. 201
200 ประเด็นส�ำคัญที่พึงมีในรัฐธรรมนูญแห่งรำชอำณำจักรไทย
ประเทศที่ใช้ระบบกฎหมายแบบลายลักษณ์อักษรจะต้องยึดถือตัวบทกฎหมายเป็น
ส�าคัญที่สุด โดยไม่ได้ยึดถือค�าพิพากษาในคดีก่อนมาวางบรรทัดฐานเช่นเดียวกับ
ในระบบกฎหมายจารีตประเพณี พัฒนาการของศาลปกครองมาจากแนวความคิด
ที่ว่าการที่เจ้าหน้าที่ของรัฐและการด�าเนินการบริการสาธารณะนั้น ต้องเป็นไปตามที่
กฎหมายบัญญัติและการด�าเนินการต้องท�าเพื่อประโยชน์ของส่วนรวมเป็นหลัก ดังนั้น
การกระท�าทางปกครองหรือการบริการสาธารณะดังกล่าว หากก่อให้เกิดความเสียหายขึ้น
โดยมิได้จงใจที่จะให้เกิดกับประชาชน วิธีการพิจาณาด�าเนินคดีความรับผิดดังกล่าว
จะใช้หลักการพิจารณาคดีเช่นเดียวกับศาลยุติธรรมจะเป็นการไม่เหมาะสม เพราะ
คู่ความในคดีมีสถานะทางกฎหมายไม่เท่าเทียมกัน คือ ฝ่ายหนึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ
ที่มีอ�านาจปกครองตามกฎหมายและมีสถานะเหนือกว่า อีกฝ่ายหนึ่งเป็นประชาชน
ดังนั้นเมื่อคู่ความทั้งสองฝ่ายมีสถานะทางกฎหมายไม่เท่าเทียมกันแล้ว การที่จะให้
ศาลยุติธรรมพิจารณาคดีโดยใช้ระบบกล่าวหา และใช้หลักกฎหมายเดียวกันเสมือนว่า
สถานะทางกฎหมายของคู่กรณีมีความเท่ากัน จะก่อให้เกิดความไม่ยุติธรรมแก่ทั้งสองฝ่าย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อฝ่ายประชาชนที่มีอ�านาจต่อรองน้อยกว่า ด้วยเหตุนี้จึงได้มี
การจัดตั้งศาลปกครองขึ้นในยุโรป เช่น ประเทศฝรั่งเศส ดังนั้นในระบบศาลคู่มีการแบ่ง
ให้คดีแพ่ง คดีอาญาอยู่ในเขตอ�านาจของศาลยุติธรรม ส่วนคดีปกครองอยู่ในเขตอ�านาจ
ของศาลปกครอง ประเทศที่ใช้ระบบศาลคู่ส่วนใหญ่เป็นประเทศที่ใช้ระบบกฎหมาย
ลายลักษณ์อักษร (Civil Law) เช่น ฝรั่งเศส เบลเยี่ยม สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมัน
(พรรณรัตน์ โสธรประภากร, พัชรณัฏฐ์ สังข์ประไพ และกิจบดี ก้องเบญจภุช, 2564)
