Page 56 - kpiebook63028
P. 56

55








                          ชลบุรีเป็นย่านชุมชนจีนที่ใหญ่ที่สุดในภาคตะวันออก คนจีนในชลบุรีส่วนใหญ่เป็นเชื้อสายแต้จิ๋ว

                  ซึ่งเชี่ยวชาญการค้าและมีบทบาทสำาคัญในเรื่องเศรษฐกิจ ประมง อุตสาหกรรม เกษตรกรรม และเข้ามาตั้งถิ่นฐาน
                  ในช่วงต้นรัตนโกสินทร์ (รัชกาลที่ 2-3) อยู่แถบชายทะเลเมืองบางปลาสร้อย ทำาการค้าและประมงอย่างกว้างขวาง

                  จนมีเหลือส่งออกไปยังต่างประเทศ อีกทั้งเป็นผู้นำาอ้อยเข้ามาปลูก และริเริ่มอุตสาหกรรมนำ้าตาลทรายแถบอำาเภอ
                  บ้านบึง อำาเภอพานทอง และอำาเภอพนัสนิคม ส่วนคนจีนที่อพยพเข้ามาในสมัยรัชกาลที่ 5 มักทำาอาชีพปลูกผัก

                  และเลี้ยงเป็ดอยู่ในบริเวณเดียวกัน สำาหรับชนชาวลาวนั้นอพยพเข้ามาช่วงรัชกาลที่ 3 มีอาชีพทำาไร่ทำานา และ
                  มีความสามารถพิเศษในการทำาหัตถกรรมจักสาน ส่วนชาวมุสลิมอพยพเข้ามาตั้งแต่สมัยอยุธยา ปัจจุบันมีอาชีพ

                  ทำาสวนผลไม้  ไร่มันสำาปะหลังและค้าขายในตลาด  เป็นกลุ่มที่เคร่งครัดในประเพณีและศาสนา






                  สรุปควำมเป็นมำของจังหวัดชลบุรี


                          1.   ยุคก่อนกรุงศรีอยุธยา พื้นที่ซึ่งปัจจุบันเป็นจังหวัดชลบุรีมีเมืองศรีพโลและเมืองพระรถตั้งอยู่แล้ว

                               โดยทุกวันนี้ยังมีหลักฐานความเป็นเมืองบางอย่างปรากฏชัดอยู่

                          2.   ยุคกรุงศรีอยุธยา เมืองศรีพโลและเมืองพระรถอาจเสื่อมไปแล้ว และมีชุมชนที่รวมกันอยู่

                               หลายจุด ในลักษณะเป็นบ้านเมือง อาทิ บางทราย บางปลาสร้อย บางพระเรือ บางละมุงฯลฯ


                          3.   ยุคกรุงรัตนโกสินทร์ แบ่งเป็น 3 ช่วงย่อย ๆ ได้แก่

                          ช่วงแรก (ก่อน พ.ศ. 2440 หรือ ร.ศ. 115) ช่วงนี้จังหวัดชลบุรียังไม่เกิดขึ้น แต่ได้มีเมืองต่าง ๆ ในพื้นที่

                  เกิดขึ้นแล้ว คือ เมืองบางปลาสร้อย เมืองพนัสนิคม และเมืองบางละมุง

                          ช่วงสอง (หลัง พ.ศ. 2440 - 2475) ขณะนั้นคำาว่า “จังหวัด” มีใช้แห่งเดียวในราชอาณาจักร คือ

                  จังหวัดกรุงเทพมหานคร เข้าใจว่าคำาว่า “เมืองชลบุรี” มีชื่อเรียกในช่วงนี้ โดยมีอำาเภอเมืองบางปลาสร้อย

                  (ที่ตั้งตัวเมือง) อำาเภอพานทอง อำาเภอบางละมุง และอำาเภอพนัสนิคม อยู่ในเขตการปกครองระยะต้น ต่อมา
                  ในระยะหลังปี พ.ศ. 2460 จึงมีอำาเภอศรีราชาและอำาเภออื่น ๆ เกิดขึ้นรวมกันอยู่ในเขตเมืองชลบุรี


                          ช่วงสาม (ตั้งแต่ พ.ศ. 2475 จนถึงปัจจุบัน) มีการเปลี่ยนแปลงรูปการปกครองประเทศครั้งใหญ่
                  จากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์เป็นระบอบประชาธิปไตย โดยพระราชบัญญัติระเบียบราชการบริหารแห่ง

                  ราชอาณาจักรสยาม พ.ศ. 2476 ได้ยกเลิกเขตการปกครองแบบ “เมือง” ทั่วราชอาณาจักร แล้วตั้งขึ้นเป็น

                  “จังหวัด” แทนโดยมีข้าหลวงประจำาจังหวัดเป็นผู้ปกครองบังคับบัญชา เมืองชลบุรีจึงกลายเป็นจังหวัดชลบุรี
                  และเปลี่ยนข้าหลวงประจำาจังหวัดเป็นผู้ว่าราชการจังหวัด
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61