Page 179 - kpiebook62004
P. 179
บทบาทนานาชาติต่อกระบวนการสร้างสันติภาพในชายแดนใต้ของไทยและบางมุมมองต่อภาพอนาคต
3. รัฐควรทบทวนนโยบายที่เกี่ยวกับการสร้างสันติภาพและความสงบสุขในชายแดนใต้โดยเฉพาะใน
ยุทธศาสตร์การพัฒนาชาติ 20 ปี ซึ่งเป็นฉากทัศน์ของอนาคตที่ควรจะให้คนในพื้นที่ได้มีส่วนร่วมในการก าหนด
ปรับเปลี่ยน และออกแบบให้สอดคล้องกับวิถีวัฒนธรรมและความต้องการของคนในพื้นที่ โดยเฉพาะมิติการ
สร้างความมั่นคงในความเป็นมนุษย์ และลดกรอบความมั่นคงทางการทหารและการใช้ก าลังลง และใช้กรอบ
ความมั่นคงในความเป็นมนุษย์ที่มีอัตลักษณ์ศักดิ์ศรีมากขึ้นเพื่อสร้างบรรยากาศที่เอื้อต่อสันติสุขในระยะยาว
4. รัฐควรเปิดโอกาสให้มีตัวแทนของภาคประชาชนพลเรือนที่มีหลากหลายที่มา และมีนักการเมือง
หรือผู้แทนของประชาชนในพื้นที่เข้าไปร่วมสังเกตการณ์ หรือร่วมในคณะพุดคุย เพื่อจะได้เป็นปากเป็นเสียง
แทนประชาชนในพื้นที่
5. รัฐโดยคณะพูดคุยฯ ควรมีพื้นที่สื่อสารสร้างการรับรู้ถึงกระบวนการพูดคุยที่เดินหน้าอยู่ว่าได้
ด าเนินงานอย่างไรบ้างให้กับประชาชนในพื้นที่และนานาชาติได้รับทราบ
ข้อเสนอเชิงการขับเคลื่อนกระบวนการสันติภาพ
1. รัฐและฝ่ายขบวนการฯ ควรให้ความส าคัญกับการประสานความร่วมมือกับองค์กรนานาชาติเพื่อ
พัฒนาทางด้านความรู้ในหลักการและขั้นตอนการพูดคุยท าให้เรื่องการพูดคุยสันติภาพเป็นที่รับรู้
ทั่วไปในสังคม และโดยเฉพาะในเรื่องบทบาทหน้าที่ของฝ่ายที่สามในกระบวนการสันติภาพ เพื่อ
ลดความหวาดระแวงและเป็นการใช้ศักยภาพของนานาชาติให้เป็นประโยชน์ต่อการสร้าง
สันติภาพที่ยั่งยืนในพื้นที่
2. รัฐควรดึงความร่วมมือจากนานาชาติในการท างานเสริมศักยภาพของภาคประชาสังคมในพื้นที่
ชายแดนใต้ เพื่อช่วยหนุนเสริมและติดตามความคืบหน้าของการพูดคุยสันติภาพ และควรจัดให้มี
วงสานเสวนาเพื่อการก าหนดฉากทัศน์อนาคตชายแดนใต้
3. ทุกภาคส่วนควรร่วมมือกันสื่อสารสร้างความรู้ความเข้าใจในสภาพปัญหาและแนวทางการแก้ไข
ปัญหาด้วยสันติวิธีให้แพร่หลาย เพื่อเชิญชวนให้สังคมไทยเข้ามามีส่วนร่วมรับรู้ความเป็นไปของ
กระบวนการสันติภาพและร่วมเป็นโครงข่ายนิรภัยประคับประคองให้กระบวนการพูดคุยสันติภาพ
เดินหน้าไปสู่จุดมุ่งหมายเร่งด่วนที่สุดคือ ลดการใช้ความรุนแรงของทุกฝ่าย และร่วมกันแก้ไข
ปัญหาที่รากเหง้าของความขัดแย้งอย่างสร้างสรรค์ร่วมกัน
4. รัฐและฝ่ายขบวนการฯ ควรเคารพหลักกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศเพื่อให้เกิดความชอบ
ธรรมต่อนานาชาติและกระบวนการพูดคุยสามารถเดินหน้าต่อไปได้
5. รัฐควรที่จะจัดสรรพื้นที่กลางในการติดตามและการประเมินกระบวนการพูดคุยจากภาคประชา
สังคม ภาควิชาการ ภาครัฐ และภาคการเมือง (สมาชิกรัฐสภา โดยเฉพาะ ส.ส. และ ส.ว.ในพื้นที่)
135
