Page 42 - 30422_Fulltext
P. 42

| 33

                         นอกเหนือไปจากบทบาทของนักการเมือง และสื่อกระแสหลักที่มีอิทธิพลในการส่งสารไปยังผู้รับสาร

                  ในปัจจุบัน กระแสของสื่อพลเมือง (citizen media) ถือว่ามีบทบาทมากขึ้นในทางการเมือง โดยข้อดีของ
                  สื่อพลเมือง คือ การปราศจากการตกอยู่ใต้อิทธิพลความกดดันทางเศรษฐกิจหรือการเมือง สื่อพลเมืองไม่ได้

                  มีเจ้าของหรือผู้อยู่เบื้องหลังสื่อเป็นองค์กรทางการเมืองหรือกลุ่มธุรกิจขนาดใหญ่ (Beers, 2006 as cited in

                  Park, 2017, p. 1162) ดังนั้น การเผยแพร่ข้อมูลของสื่อพลเมืองจึงถือเป็นสิทธิขาดของพลเมืองที่สามารถ
                  แสดงออกซึ่งความคิดเห็นอย่างมีสิทธิเสรีภาพ ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับว่าขอบเขตทางด้านกฎหมายของรัฐจะครอบคลุม

                  เสรีภาพในการแสดงออกโดยมีข้อจ ากัดอยู่ที่ใด


                  สื่อใหม่

                         สื่อใหม่ (New Media) ได้ก้าวเข้ามามีบทบาทต่อการสื่อสารมวลชนในยุคปัจจุบัน ทั้งนี้ นิยามของ

                  สื่อใหม่ คือ “...สื่อ (ประเภท) ใดก็ได้ – ตั้งแต่บทความข่าวและบล็อกไปจนถึงดนตรีและพอดแคสต์ ที่มีการ

                  ส่งผ่านทางดิจิทัล” (Cote, 2020) โดย Cote (2020) ได้อธิบายเพิ่มเติมว่า สื่อใหม่ไม่ได้จ าเป็นที่จะต้องมี
                  ความใหม่ในรูปแบบเสมอไป อาทิเช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ จะเห็นได้ว่ามีการพัฒนามาจากสื่อเก่าในรูปแบบ

                  ที่คุ้นชิน โดยเปลี่ยนรูปแบบจากเดิมที่เป็นหนังสือพิมพ์ในรูปแบบที่จับต้องสัมผัสได้ ไปเป็นรูปแบบออนไลน์แทน

                  สื่อใหม่ยังรวมไปถึงสื่อที่เกิดขื้นมาใหม่เพื่อรองรับการส่งผ่านทางดิจิทัล เช่น พอดแคสต์ และแอปพลิเคชัน
                  ต่าง ๆ ในโทรศัพท์สมาร์ทโฟน หรืออาจกล่าวได้ในภาพรวม คือ “สิ่งใดก็ตามที่เกี่ยวข้องกับอินเทอร์เน็ต

                  ในรูปแบบของการสื่อสารคือสื่อใหม่” (Cote, 2020) โดยตัวอย่างของสื่อใหม่ในปัจจุบัน ได้แก่ “เว็บไซต์ บล็อก

                  อีเมล เครือข่ายโซเชียลมีเดีย ดนตรีและทีวีผ่านรูปแบบสตรีมมิ่ง ความเป็นจริงเสมือน (Virtual Reality – VR)
                  และความเป็นจริงเสริม (Augmented Reality – AR)” (Cote, 2020)


                         สื่อใหม่ได้ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในวงกว้าง อาทิเช่น สื่อดั้งเดิมมีการผลิตสื่อเพื่อการสื่อสาร

                  ในวงกว้าง และมีลักษณะที่เป็นไปในทิศทางเดียวกัน ในขณะที่สื่อใหม่กลับเป็นไปในลักษณะตรงข้าม นั่นคือ
                  ผู้รับสารสามารถเข้าถึงสื่อและสร้างสรรค์สื่อโดยเป็นไปในลักษณะเฉพาะส่วนบุคคล (Olason & Pollard, 2004

                  as cited in Chen, 2012, p. 1) นอกเหนือไปจากการเปลี่ยนแปลงในส่วนของการสื่อสารโดยตรงแล้ว

                  การก้าวเข้ามาของสื่อใหม่ยังส่งผลกระทบทั้งด้านวัฒนธรรม การเมือง เศรษฐกิจ ไปจนถึงกระบวนการ
                  แลกเปลี่ยนทางสังคมตั้งแต่ขนาดเล็กไปจนถึงขนาดใหญ่ (Steger, 2009 as cited in Chen, 2012, p. 1)

                  ยกตัวอย่างเช่น การรับรู้ข่าวสารทางด้านการเมือง สามารถแพร่หลายในวงกว้างในลักษณะของการข้าม

                  พรมแดน ส่งผลให้เกิดการสนับสนุน ลอกเลียนแบบ หรือต่อต้าน ได้ในระยะเวลาอันรวดเร็ว อาทิเช่น เหตุการณ์
                  อาหรับสปริง (Arab Spring) ในปี ค.ศ. 2010-2012 ที่ผลจากการติดต่อสื่อสารเคลื่อนไหวบนโลกออนไลน์

                  ผ่านแพลตฟอร์มอาทิเช่น Facebook เพื่อต่อต้านรัฐบาล ส่งผลให้ประชาชนในรัฐที่มีระบอบการปกครองที่มี

                  ความคล้ายกัน เช่น ประเทศตูนิเซีย เยเมน อียิปต์ ลิเบีย ฯลฯ ท าการล้มล้างระบอบการปกครองแบบสืบทอด
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47