Page 44 - b29256_Fulltext

ประเทศอินเดีย และสยามจะรับรองในการประชุมครั้งที่ 8/2472 ซึ่งจัดประชุมขึ้นทุก 2 ปี โดยในรายงานของพันเอก

พระยาดำรงแพทยาคุณ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2470 ระบุถึงความมุ่งหมายว่า

ในชั้นเดิมที่จะกระทำการในทางการแพทย์ศาสตร์ เพื่อสืบหามูลเกิดแห่งเชื้อโรคซึ่งมีในประเทศร้อนฝ่ายตวัน
ออก และเพื่อสืบหาวิธีรักษาและกำจัดโรคนั้นๆ กับทั้งเพื่อเชื่อมความสามัคคีและแลกเปลี่ยนความรู้ซึ่งกันและ

กันในระวางแพทย์ซึ่งอยู่ในฝ่ายตวันออกนี้ ต่อมาขยายความมุ่งหมายให้กินความไปถึงการสุขาภิบาล, การ

101
ผ่าตัด, การแพทย์สัตว์และการช่างฟันด้วย

มีรายงานสรุปก่อนจะมีการประชุมครั้งที่ 8 ในสยามว่า มีการประชุมแพทย์นานาชาติในบูรพเทศมาแล้ว 7 ครั้ง

นับตั้งแต่การก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2450 ณ เมืองมะนิลา ได้แก่

ครั้งที่ 1 เมืองมะนิลา พ.ศ. 2453 หมอเฮซ์ (อเมริกัน) แพทย์ทหารเรือ

ครั้งที่ 2 เมืองฮ่องกง พ.ศ. 2455 หมอไฮเอต (อังกฤษ) แพทย์สุขาภิบาล กระทรวงนครบาล
ครั้งที่ 3 เมืองไซ่ง่อน พ.ศ. 2457 หมอมะโน (ฝรั่งเศส) แพทย์กระทรวงมหาดไทย

ครั้งที่ 4 เมืองปัตตาเวีย พ.ศ. 2464 เป็นครั้งแรกส่งคนไทยไปประชุม เว้นมา 7 ปี เนื่องจากมหาสงคราม นาย

พลเรือตรี หม่อมเจ้าถาวรมงคลวงศ์ และนายพันเอก พระยาดำรงแพทยาคุณ (เมื่อยังเป็นพระศักดาพลรักษ์)

ครั้งที่ 5 เมืองสิงคโปร์ พ.ศ. 2466 นายพลเรือตรี หม่อมเจ้าถาวรมงคลวงศ์

ครั้งที่ 6 เมืองโตเกียว พ.ศ. 2468 นายพลเรือตรี หม่อมเจ้าถาวรมงคลวงศ์ และรองอำมาตย์เอก พระบริรักษ์
เวชการ

ครั้งที่ 7 เมืองกัลกัตตา พ.ศ. 2470 ฝ่ายไทยมีผู้เข้าร่วมประชุม คือ นายพลเรือตรี หม่อมเจ้าถาวรมงคลวงศ์

และหลวงเชฏฐไวทยาการ ผู้แทนรัฐบาล หลวงเฉลิมคัมภีรเวชช์ ผู้แทนกระทรวงธรรมการ คณะแพทย์ศาสตร์

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นายพันเอก พระยาดำรงแพทยาคุณ ผู้แทนกระทรวงกระลาโหม กรมแพทย์สุขาภิบาล

ทหารบก ไปประชุมส่วนตัว) นายร้อยเอก หลวงประจักษ์เวชสิทธิ์ และพระอาจวิทยาคม ไปประชุมเป็นการส่วนตัว หมอ
โนเบิล ศาสตราจารย์คณะแพทย์ศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ไปในนามมูลนิธิร็อคกีเฟลเลอร์ โดยในรายงานได้ให้

เหตุผลของการเลือกกรุงเทพฯ เป็นสถานที่จัดประชุมเอาไว้ด้วยว่าเป็นเพราะ

ความไม่พอใจของฝรั่งโดยมากที่จะไปประชุม ณะ เมืองโฮโนลุลู (เพราะไกลและไม่ใคร่มีอะไรจะดู) หรือที่กรุง

ปักกิ่ง (เพราะไม่มีความสงบและไม่มีรัฐบาลมั่นคง เปนเจ้าของบ้าน) ฝ่ายพวกไทยเราซึ่งไปประชุมครั้งนี้ (7) มี

ความเห็นพ้องกันว่า ถ้าจะมีการประชุมครั้งหน้าที่กรุงเทพฯ ในเวลากระชั้นเช่นนี้จะเปนการลำบากที่สุดแก่เรา

ที่จะจัดบ้านเรือนและบำรุงทางวิชชาการให้พออวดเขาได้ แต่ถ้ามีเวลาเตรียมตัวสัก 4 ปีแล้ว ก็จะทำให้เปนผล

สำเหร็จได้ง่ายเข้า

101 สจช., ม. 7.2/2 (ม-ร.7ม/11). การประชุมสมาคมอายุรเวชชกรรมเมืองร้อนฝ่ายบุรพเทศ (3 มิ.ย. 2468-23 ม.ค. 2474),

หน้า 62.
43