Page 72 - kpi21190

72

ในเรื่องนี้ โลกมีความก้าวหน้าที่สำคัญในการลดความยากจนและการพัฒนามนุษย์ในทศวรรษ

ที่ผ่านมา กลุ่มผู้มีปัญหาความยากจนลดลงจากร้อยละ 36 ของประชากรโลกใน พ.ศ. 2533
เหลือเพียงร้อยละ 8 ในปัจจุบัน ผู้คนมากกว่าหนึ่งพันล้านคนได้รับความช่วยเหลือให้พ้นจาก
ความยากจน สิ่งเหล่านี้สำเร็จได้เนื่องจากการเติบโตทางเศรษฐกิจที่เกิดในประเทศกำลังพัฒนา
และความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและนวัตกรรมที่รวดเร็วและมากขึ้น

สำหรับประเทศไทย ได้เห็นความก้าวหน้าครั้งใหญ่ในประเทศในอดีตที่ผ่านมา
ความยากจนขั้นรุนแรง (รายได้เฉลี่ย $ 1.9 ต่อวัน) อยู่ในระดับเกือบเป็นศูนย์และปัญหา
ความยากจนที่ซ้ำซ้อนนั้นมีอยู่เพียงเล็กน้อย (0.8 %) เนื่องจากการจัดหาโครงสร้างพื้นฐาน
และบริการที่ดีขึ้นทั้งด้านสุขภาพและการศึกษา ประเทศไทยได้ทำหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า

ซึ่งรวมเอารูปแบบการคุ้มครองทางสังคมหลายประการเข้าด้วยกัน ประเทศไทยได้พัฒนา
เศรษฐกิจที่ทันสมัยและรวดเร็ว การขยายตัวอย่างรวดเร็วของภาคการผลิตและบริการเป็น
แรงผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในประเทศที่ทำให้เกิดรายได้ระดับปานกลางถึงระดับสูง
พวกเราอยู่ในยุคของการปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่สี่แต่เมื่อก่อนโลกไม่เคยเชื่อมต่อกัน

เหมือนอย่างทุกวันนี้ แต่อย่างไรก็ตามความไม่เสมอภาคไม่เพียงแต่ยังคงมีอยู่แต่ยังเพิ่มขึ้น
มีความเชื่อมโยงกันระหว่างความยากจนและการกีดกันที่ยังคงมีอยู่ ความไม่เท่าเทียมกัน
ของรายได้เพิ่มขึ้นในเกือบทุกภูมิภาคของโลกในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาอยู่ในระดับ
ความเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกัน ในสองสามทศวรรษที่ผ่านมาผู้ที่มีรายได้อันดับต้น ๆ เป็นกลุ่ม

ประชากรเพียงร้อยละ 1 ของโลกและมีการเติบโตของรายได้มากขึ้นถึง 2 เท่า มีระดับรายได้
เท่ากับกลุ่มคนที่ยากจนที่สุดถึงร้อยละ 50 ของกลุ่มประชากร ความไม่เท่าเทียมกันในสังคม
ไม่เพียงแต่จะถูกมองจากมุมมองของรายได้แต่ส่งผลกระทบต่อมิติอื่น ๆ ในสังคมด้วยและเป็น
กุญแจสำคัญในการส่งเสริมการพัฒนาของปะรเทศ ความไม่เท่าเทียมกันในการเข้าถึง

ทรัพยากรธรรมชาติ เช่น ที่ดินและทรัพยากรน้ำ ศักยภาพที่จำกัดของเกษตรกรและปริมาณ
ผลผลิต ความไม่เท่าเทียมกันที่จะได้รับประโยชน์จากบริการของรัฐ เช่น สุขภาพและการศึกษา
ไม่มีทักษะที่จำเป็นสำหรับการทำงานที่ได้รับค่าตอบแทนสูงและเป็นที่ต้องการในตลาด ความไม่
เท่าเทียมกันในแง่ของการมีความรู้ทางดิจิทัลสร้างความไม่เท่าเทียมกันเนื่องจากบทบาทที่สำคัญ

ยิ่งขึ้นของคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีอื่น ๆ ในชีวิตประจำวันของเราและในการทำงาน
Keynote Speaker เช่น ภูมิศาสตร์ ภูมิประเทศ วัฒนธรรมประเพณี บรรทัดฐานทางสังคม แบบแผนทางสังคม
ยิ่งไปกว่านั้นปัญหาความไม่เท่าเทียมเหล่านี้รุนแรงยิ่งขึ้นด้วยปัจจัยอื่น ๆ อีกมากมาย

ระบบการเมือง เป็นต้น บทความล่าสุดในหนังสือพิมพ์บางกอกโพสต์ได้นำเสนอภาพประกอบ
ที่มีข้อมูลเกี่ยวกับความไม่เท่าเทียมกันประเภทต่าง ๆ ในประเทศไทย ในเรื่องของความไม่
เท่าเทียมกันของรายได้ที่ระบุว่าเป็น พ.ศ. 2558 รายได้เฉลี่ยของคนที่ยากจนที่สุดในจำนวน
กลุ่มประชากรร้อยละ 10 ต่ำกว่ารายได้เฉลี่ยของกลุ่มคนรวยที่สุดถึง 22 เท่า ความไม่เท่าเทียม
กันในแง่ของสินทรัพย์เป็นความจริงที่ชัดเจนในประเทศไทย บทความเดียวกันนี้เน้นว่า

ใน พ.ศ. 2555 ร้อยละ 10 แรกของเจ้าของที่ดินนับเป็นร้อยละ 61.5 ของที่ดินที่มีอยู่ทั้งหมด