Page 77 - kpi21190
P. 77

77



                       แนวทางการแก้ไขปัญหาความไม่เท่าเทียมเหล่านี้และสาเหตุที่แท้จริงนั้นจำเป็นต้องได้รับ

                  ข้อมูลความเป็นจริงจากท้องถิ่น ในทำนองเดียวกันประชาธิปไตยในฐานะระบบที่ให้ความสำคัญ
                  กับการมีส่วนร่วมของประชาชนและการมีส่วนร่วมนั้นต้องมีความชัดเจน บางคนก็อาจจะ
                  กล่าวว่าประสิทธิภาพจากการดำเนินการขึ้นอยู่กับระยะห่างจากกระบวนการการตัดสินใจ
                  โดยต้องมีระยะที่สั้นที่สุด การสร้างความมั่นใจว่ารัฐบาลท้องถิ่นได้รับการเลือกตั้งจากประชาชน

                  มีอำนาจในการดำเนินนโยบายเพื่อเพิ่มรายได้และจัดสรรทรัพยากรทั้งหมดนี้บนพื้นฐาน
                  ของความเข้าใจและการรับรู้ถึงความเป็นจริงทางสังคมและศรษฐกิจที่มีแรงขับเคลื่อนจาก
                  ความต้องการของคนในท้องถิ่น ประชาธิปไตยเป็นเครื่องมือในการจัดการกับความไม่เท่าเทียม
                  ที่มีประสิทธิภาพดังนั้นการกระจายอำนาจที่เสริมกำลังระบอบประชาธิปไตยจึงเป็นวิธีที่ดีที่สุด

                  ที่นำมาใช้กับการจัดการกับความไม่เท่าเทียมกันผ่านการสนับสนุนด้านต่าง ๆ

                       ท่านผู้มีเกียรติทุกท่านจากที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่าข้อที่ต้องการให้พิจารณาทั้งหมดนี้
                  ไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของการวิจัยเชิงวิชาการแต่อย่างใด เป็นเพียงแค่การตั้งข้อสังเกตและ
                  ประสบการณ์จากตัวอย่างความสำเร็จต่าง ๆ ประสบการณ์ด้านการพัฒนามากกว่า 20 ปี

                  สอนผมเรื่องลัทธิปฏิบัตินิยมและความเข้าใจอย่างถ่องแท้เกี่ยวกับบริบททางวัฒนธรรมและ
                  ประวัติศาสตร์ในท้องถิ่นว่าเป็นสิ่งที่สำคัญมากหากมองหาวิธีการพัฒนาเพื่อรับมือกับปัญหาที่มี
                  ความซับซ้อนหรือคาดเดาไม่ได้เพราะมีความผันผวนสูง ผมยังคงเชื่อมั่นว่าวาระปี 2030
                  และ SDG ทั้ง 17 ประการมีกรอบที่น่าสนใจและไม่ซ้ำใครในการจัดการปัญหาเหล่านี้รวมถึง

                  การลดความไม่เท่าเทียมและเสริมสร้างประชาธิปไตยที่เข้มแข็ง พร้อมพื้นฐานของสิทธิมนุษยชน
                  ที่เป็นสากลและเน้นอยู่ในกรอบการพึ่งพาซึ่งกันและกันสอดคล้องกับเป้าหมายทั้งหมดของ
                  SDGs ที่เป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับประเทศที่จะนำมาใช้และมุ่งมั่นที่จะบรรลุ
                  เป้าหมายต่าง ๆ ในระดับชาติและระดับท้องถิ่น ในประเทศไทยทำให้ผมเชื่อมั่นอย่างมากถึง

                  ความมีส่วนร่วมสอดคล้องกับความแข็งแกร่งและความเป็นบูรณาการซึ่งมีกรอบอ้างอิงตาม
                  ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง

                       ในฐานะเจ้าหน้าที่ที่ทำงานในประเทศไทยไม่นานแต่ผมได้รับโอกาสหลายครั้งในการเรียนรู้
                  เกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง สิ่งที่ทำให้ผมประทับใจในทันทีคือเป้าหมาย SDGs และ

                  ระเบียบวาระ ค.ศ. 2030 มีแนวทางและหลักการร่วมกันกับกรอบที่กำหนดในปรัชญาเศรษฐกิจ
                  พอเพียงของในหลวงรัชกาลที่ 9 แนวทางเศรษฐกิจพอเพียงสนับสนุนการเติบโตที่มีความมั่นคง
                  มากกว่าความรวดเร็ว เน้นการพัฒนาที่ยั่งยืนนโยบายเศรษฐกิจมหภาคที่มั่นคงและมีการแบ่งปัน    Keynote Speaker

                  ผลประโยชน์ของการเติบโตทางเศรษฐกิจและสังคมอย่างเท่าเทียมกัน ในขณะเดียวกันก็เน้นถึง
                  ผลกระทบด้านลบที่เกิดจากการความไม่เท่าเทียมกันที่ไม่สามารถแก้ไขได้และการใช้ทรัพยากร
                  ธรรมชาติอย่างสิ้นเปลือง แนวทางเศรษฐกิจพอเพียงเน้นความสำคัญของ “ภูมิคุ้มกันตนเอง”
                  กล่าวอีกนัยหนึ่งคือความสามารถในการเสริมสร้างความแข็งแกร่งของประเทศ ชุมชน
                  ครอบครัวต่อแรงกระแทกจากภายนอกทุกระดับ ได้แก่ วิกฤตเศรษฐกิจ ภัยพิบัติทางธรรมชาติ
   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82