Page 48 - kpi20973
P. 48

47



                 ความมั่งคั่งไม่ใช่สังคมที่พึงปรารถนา เนื่องจากกลุ่มบุคคลที่ประสบความส้าเร็จในรุ่นของตัวเองจะกลายเป็น

                 “ชนชั น” ที่ฝังรากลึกส้าหรับคนรุ่นต่อไป เก็บความมั่งคั่งที่ตนสะสมเอาไว้เป็นทุนส้าหรับลูกหลาน เมื่อเป็น

                 อย่างนี ลูกหลานของคนจนก็จะยิ่งเสียเปรียบคนรวยและความเหลื่อมล ้าก็จะยิ่งถ่างกว้างขึ นเรื่อยๆ เพียงเพราะ

                 พวกเขาเกิดมาในครอบครัวที่ยากจน นักคิดที่รณรงค์ความยุติธรรมทางสังคมมองว่า นี่คือความอยุติธรรมทาง

                 สังคมที่ต้องหาทางบรรเทาหรือก้าจัดให้ได้มากที่สุด


                        นอกจากจะมองว่าสังคมที่ความเหลื่อมล ้าถ่างกว้างขึ นเรื่อยๆ คือสังคมที่ไม่ยุติธรรมแล้ว นักคิดส้านักนี

                 ยังมองว่า ความมั่งคั่งและความก้าวหน้าทั งหลายในสังคมไม่ได้เกิดจากความสามารถของคนที่มีฐานะดี

                 เพียงอย่างเดียว แต่ทุกคนในสังคมล้วนมีส่วนสร้างทั งสิ น ไม่ว่าเราจะมองเห็นหรือไม่ก็ตาม ยกตัวอย่างเช่น

                 เศรษฐีขายหุ้นท้าก้าไรในตลาดหุ้นได้ก็เพราะระบบสารสนเทศของตลาดหุ้นมีไฟฟ้าใช้ ถ้าหากไฟฟ้านั นถูกส่ง

                 มาจากโรงไฟฟ้าพลังน ้า และถ้าหากการก่อสร้างเขื่อนส่งผลให้ครอบครัวชาวประมงนับหมื่นครัวเรือนต้อง

                 สูญเสียช่องทางท้ามาหากินเพราะหาปลาไม่ได้อีกต่อไป ก็กล่าวได้ว่าเศรษฐีเป็น  “หนี บุญคุณ” ชาวประมง

                 ด้วยเหตุนี  นักคิดอย่างไดมอนด์และกิดเดนส์จึงมองว่า สังคมต้องพยายามสร้างความยุติธรรมหรือบรรเทา

                 ความอยุติธรรมทางสังคมอย่างต่อเนื่อง ด้วยการกระจายรายได้และความมั่งคั่งให้ตกถึงมือประชาชนในวงกว้าง

                 ที่สุดเพื่อ “ตอบแทนคนทุกภาคส่วนในสังคมที่มีส่วนสร้างความมั่งคั่ง” และดังนั นพวกเขาจึงมักจะสนับสนุน

                 แนวคิด “รัฐสวัสดิการ” อย่างเต็มรูปแบบที่จัดสวัสดิการถ้วนหน้าให้กับประชาชนทุกคนในฐานะ “สิทธิ

                 พลเมือง” ที่พึงได้รับอย่างเสมอภาค และไม่สนับสนุน “ระบบสวัสดิการ” ที่เอกชนมีบทบาทน้าและรัฐ

                 ช่วยเหลือแต่เพียงผู้ที่ช่วยตัวเองไม่ได้จริงๆ (ต้องผ่านการทดสอบความจ้าเป็น (Means-test ก่อน) ในกรอบคิด

                 ของส้านักเสรีนิยม


                        2.4.1 ความเหลื่อมล ้าทางสังคม (Social Inequality)


                            โดยผ่าน 2 กระบวนการ คือ

                            1) กระบวนการก้าหนดบทบาททางสังคม (social roles) บุคคลถูกจัดสรรให้อยู่ในบทบาทและ

                 จุดยืนเหล่านี และได้รับรางวัล (rewarded) ในคุณค่าที่ไม่เท่าเทียมกัน (unequal values)


                            2) กระบวนการเหลื่อมล ้าทางสังคม (social inequality) ที่ถูกก้าหนดโดยระบบการจัดชั น
                 โครงสร้างทางสังคม (social hierarchy/stratification) และท้าให้เกิดการเข้าถึงไม่เท่าเทียมกัน (unequal


                 access)  ในด้านอ้านาจ สถานภาพ และโอกาสทางด้านสังคม เศรษฐกิจ และการเมือง

                        2.4.2 ทุน (Capitals) และความเหลื่อมล ้าทางสังคม

                            1) ทุนทางเศรษฐกิจ (Economic Capital)
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53