Page 116 - kpi20889

บทที่ 4 การดําเนินงานของโรงเรียนโรงเรียนจีนในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกลาเจาอยูหัว 105

90
“หนังสือนี้ดีมาก” ที่พระองคทรงกลาวถึงนั้น หมายถึงหนังสือพิมพฮั่วเซียมซินปอ 89 ซึ่งเปน
91
หนังสือพิมพจีนที่มีทาทีเชิดชูสัมพันธไมตรีระหวางสยามและประเทศจีน รวมถึงพลเมืองของทั้งสองชาติ 90
หนังสือพิมพฉบับนี้ไดลงบทความในวันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2471 (ค.ศ. 1928) โดยเปนบทความที่กลาวถึงวัน

จักรีที่กําลังจะถึง บทความหนึ่งในหนังสือพิมพ ซึ่งเขียนโดยนายนีเล็ก ไดกลาวถึงความสัมพันธระหวางคนไทยและ

คนจีน และพระราชดํารัสของพระบาทสมเด็จพระปกเกลาเจาอยูหัว เมื่อครั้งเสด็จเยี่ยมโรงเรียนจีนความวา

ขาพเจาไดเคยกลาวไวนานแลววา จีนกับสยาม 2 ชาตินี้ ถาจะพูดกันตามพงศาวดารก็ดี หรือ

ปรากฏในการคนควาสืบสวนจากความจริงก็ดี คงปรากฏวามีเลือดสายโลหิตผสมปนกันอยู เหมือน
ดังเชนพี่นองแท ๆ ก็วาได ที่ถูกไมควรเห็นวาเขาเปนเขาเราเปนเราเลย และตางก็ไมควรที่จะมาทํา

กําแพงอันสูงกีดกันความสัมพันธระหวางชนชาติทั้งสองนี้เสีย และนํามาซึ่งการเขาใจผิดตาง ๆ นา ๆ

พระบาทสมเด็จพระเจาอยูหัวก็เคยไดมีพระกระแสรับสั่งวาพระองคทานเองแทจริงก็มีเลือดจีนปน
ดวยเหมือนกัน นี่แสดงใหเห็นวาพระองคทานกับชาติจีนก็ทรงมีการเกี่ยวดองอยูไมนอยเหมือนกัน

92
และทั้งแสดงใหเห็นวาชาติกําเนิดของจีนกับสยามก็มีเกี่ยวดองซึ่งกันและกันไมนอยดวย91

เปนที่นาสังเกตวา บทความนี้ไดรับการตีพิมพในหนังสือพิมพฮั่วเซียมซินปอ ซึ่งนาจะเปนหนังสือพิมพ

93
“ฮั่วเซียมซินโป” ของเซียวฮุดเสง92 ซึ่งเขาเปนตัวแทนของกลุมที่เรียกวา “จีนสยาม” ซึ่งหมายถึงกลุมคนเชื้อ
สายจีนในสยาม ที่มีสํานึกทางสังคมที่เปนทั้งชาวจีนและชาวสยาม มีความรูสึกผูกพันกับประเทศจีนพรอมกับมี
94
การปรับตัวใหเขากับสังคมและวัฒนธรรมไทย93 ดังเชน เซียวฮุดเสง ที่แมจะมีบทบาทในการเคลื่อนไหวทาง
การเมืองที่เกี่ยวของกับประเทศจีน โดยเปนฝายสนับสนุนพรรคกกมินตั๋ง แตในอีกดานหนึ่ง แมวาเขาจะยังใช

แซ “เซียว” แบบจีน แตก็ใชนามสกุลแบบไทยวา “สีบุญเรือง” ดวย94
95

90 ฉบับเดียวกับหนังสือพิมพ ฮั่วเซียมซินโป ของเซียวฮุดเสง.

91 เสลา เขระรุจิ, 1 ศตวรรษหนังสือพิมพไทย (พระนคร: รวมสาสน, 2510), 252, อางจาก เพ็ญพิสุทธิ์ อินทรภิรมย,
เซียวฮุดเสง สีบุญเรือง: ทัศนะและบทบาทของจีนสยามในสังคมไทย (กรุงเทพฯ : ศูนยประวัติศาสตรความสัมพันธไทยกับ

ประเทศในเอเชีย ภาควิชาประวัติศาสตร คณะอักษรศาสตร จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย, 2547), 13.
92 หอจดหมายเหตุแหงชาติ, ร.7 ม.18/5 เอกสารกรมราชเลขาธิการ รัชกาลที่ 7 กระทรวงมหาดไทย เรื่อง

หนังสือพิมพจีนลงขาวเรื่องวันจักรี (9 เมษายน 2471-12 เมษายน 2471).
93 เซียวฮุดเสง สีบุญเรือง มีชื่อภาษาจีนกลางวา เซียวฝอเฉิง ทนายความและนักสือพิมพเชื้อสายจีนที่มีพื้นเพเกิด

และเติบโตในสยาม เปนแกนนํากลุมสนับสนุนการปฏิวัติซุนยัตเซน หัวหนาสมาคมถงเหมิงสาขาสยาม หัวหนาสมาคมจงหัว
และรวมกอตั้งสโมสรจีนแคะกรุงเทพฯ นอกจากนี้เปนเจาของหนังสือพิมพจีน ฮั่วเซียมซินโป และหนังสือพิมพไทย จีโนสยาม

วารศัพท.
94 เพ็ญพิสุทธิ์ อินทรภิรมย, เซียวฮุดเสง สีบุญเรือง: ทัศนะและบทบาทของจีนสยามในสังคมไทย, ฆ.

95 เรื่องเดียวกัน, ฏ.