Page 114 - kpi20858
P. 114

71






                       แปลงแห่งยุคสมัย ถือเป็นบันทึกส าคัญทางจิตรกรรมที่ถูกตรึงไว้ในหน้าประวัติศาสตร์ของชาติไทย
                       จากความส าคัญนี้  ท าให้จิตรกรรมที่พระระเบียงวัดพระศรีรัตนศาสดารามได้รับการบูรณะซ่อมสืบ

                       ต่อจากรัชกาลที่ 7 มาจนถึงคราวฉลองกรุงเทพฯครบ 200 ปี ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิ

                       พลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร รัชกาลที่ 9 จึงมีการซ่อมภาพอีก โดยในครั้งนี้มีการเขียนภาพ

                       ใหม่บางผนัง เนื่องจากเกิดช ารุดเสียหายอย่างมาก ดังที่ จักรพันธุ์ โปษยกฤษ ได้กล่าวถึงเรื่องนี้ว่า

                                  ข้าพเจ้าได้พบกับคุณลุงสง่าในตอนนี้  เนื่องจากห้องที่เขียนอยู่ติดกัน  คือต้องเขียน

                            ห้อง 159 และ 160 ส่วนคุณลุงเขียนห้อง 161 ...ห้องที่ข้าพเจ้าและคุณลุงสง่าเขียนเป็นตอน
                            ปลายของเรื่องรามเกียรติ์แล้ว  คือข้าพเจ้าเขียนตอนนางสีดาถูกขับ  พระอินทร์แปลงเป็น

                            ควายมาน านางสีดาไปอยู่กับพระฤาษี  กระทั่งนางสีดาประสูติพระบุตร  ส่วนคุณลุงเขียน
                            ตอนปล่อยม้าอุปการอันเป็นตอนต่อจากพระบุตรพระลบประลองศร


                                  การซ่อมภาพเขียนแต่ละห้องมีวิธีการไม่เหมือนกัน  ห้องของคุณลุงสง่าและของ
                            ข้าพเจ้าเป็นห้องที่ช ารุดทรุดโทรมมาก  ภาพเก่ากะเทาะหลุดหมด  หาเค้าเดิมไม่พบจึงต้อง

                                                                                   107
                            เขียนขึ้นใหม่ จัดองค์ประกอบและตัวภาพใหม่ทั้งหมด ไม่ใช่เขียนซ่อม
                              จากข้อความข้างต้น  แสดงให้เห็นว่าในรัชสมัย  พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดช

                       มหาราช  บรมนาถบพิตร  มีทั้งแนวทางการซ่อมภาพ  และการเขียนภาพขึ้นใหม่ในบางผนังที่เกิด

                       ช ารุดเสียหายอย่างหนัก สง่า มะยุระ ซึ่งเป็นช่างเขียนที่ฝากฝีมือไว้เมื่อครั้งรัชกาลที่ 7 ได้มีโอกาสมา

                       เขียนภาพอีกครั้งในรัชกาลที่ 9 ส่วนจักรพันธุ์ โปษยกฤษ ได้เป็นช่างเขียนรุ่นแรก ที่ผ่านการทดสอบ

                       ฝีมือ  ได้รับคัดเลือกให้เข้าซ่อมภาพจิตรกรรมฝาผนังที่พระระเบียงแห่งนี้  อย่างไรก็ตาม  ต่อมาได้มี
                       การซ่อมภาพเขียนนี้อีกครั้ง โดยมีประทีป สว่างสุข หนึ่งในจิตรกร  9 คน ที่ผ่านการคัดเลือกให้รับ

                       หน้าที่ซ่อมภาพเขียน ในครั้งที่ 2 ซึ่งประทีปกล่าวถึงแนวทางการซ่อมในครั้งนั้นว่า เป็นการซ่อมสีซึ่ง

                       กะเทาะหลุดร่อนออก โดยแต้มสีใกล้เคียงกลับไปยังพื้นที่ซึ่งสีหลุดร่อนออก ทว่าเมื่อดูแล้วสามารถรู้

                       ได้ว่าเป็นบริเวณที่ถูกซ่อมสีในสมัยหลัง  ดังนั้น การจัดวางองค์ประกอบ รูปทรงต่างๆ จึงมีความ
                                                        108
                       เป็นไปได้ว่าเป็นองค์ประกอบดั้งเดิมเมื่อครั้งสร้างในรัชกาลที่ 7










                           107  จักรพันธุ์ โปษยกฤษ, คิดถึงครู (กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์กรุงเทพ, 2551), 302-303.

                           108   ประทีป  สว่างสุข,  สัมภาษณ์,  ศิลปิน  และอาจารย์คณะจิตรกรรม  ประติมากรรมและภาพพิมพ์  มหาวิทยาลัย
                       ศิลปากร, 14 กุมภาพัน์ 2562.
   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119