Page 54 - kpi20431
P. 54
ก่อนวันจัดงานขายได้ไม่ถึงเป้า แต่พอถึงวันจัดงานทำาไม่พอขาย) รวมกับ
ภาคประชาชนอีกส่วนหนึ่ง แม่ค้าที่ร่วมงาน วิ่งเข้าหาภาคประชาชน เอกชน
ทุกภาคส่วน ได้มาส่วนละเล็กละน้อย
การจัดงานครั้งแรกไม่เน้นป้ายประชาสัมพันธ์ แต่มีคนมาร่วมงาน
จำานวนมาก ทั้งคนสุราษฎร์ รวมถึงคนจังหวัดอื่น ๆ และกทม. ดูยิ่งใหญ่กว่า
หลายงานประเพณีอื่น ๆ ที่เคยจัดในสุราษฎร์ธานี เป็นความภาคภูมิใจมาก ๆ
โดยนายเฉลิมพลให้ข้อสังเกตผลว่า “ภาคประชาชนเวลาจัดงานใหญ่ๆ มัน
ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายสำาหรับเค้า เพราะการจัดงานใหญ่ๆ แบบนั้น ไหนจะต้อง
วางแผนงาน หางบประมาณ หาคนทำางาน รับผิดชอบสารพัด ที่หนักคือ
การติดต่อประสานงาน ถ้าไม่มีเครือข่ายต่อให้อยากจัดก็ไม่ใช่ว่าจะจัดได้”
ในส่วนพื้นที่จัดงานนั้น ทางกลุ่มผู้จัดได้บังเอิญไปเจอกลุ่มคน
ท่าชนะ ทำาธุรกิจท่องเที่ยว และเป็นนายก อบต. ที่ชื่นชอบว่าว ได้เคย
ติดต่อไปแล้ว ก็เลยได้โทรศัพท์ไปปรึกษา ได้ข้อสรุปว่า ให้ไปจัดที่ท่าชนะให้
ชาวบ้านได้ช่วยได้มากกว่า จึงได้จัดงานที่ท่าชนะ โดยต้องจัดในฤดูเล่นว่าว
ซึ่งมีอยู่แค่ 3 เดือนเท่านั้นคือ (ม.ค. ก.พ. มี.ค.) พอตกลงปลงใจแล้วว่า
ยังไงก็จะทำา ก็ประชุมคิดร่วมกันทำายังไงที่จะทำาให้เกิดที่ท่าชนะโดยประกาศ
ต่อหน้าพี่น้องชาวบ้านว่า ถ้าไม่สามารถจัดมหกรรมว่าวนานาชาติครั้งนี้ได้
สำาเร็จ ก็จะไม่มีความพยายามที่จะจัดงานนี้กันอีกแล้ว จึงเป็นแรงผลักดัน
ให้ชาวท่าชนะเข้ามามีส่วนร่วมผลักดันให้เกิดมหกรรมว่าวนานาชาติขึ้น
จนเป็นผลสำาเร็จ
เรื่องเด่นอยากเล่า 4 ( People’s Audit ) 53
