Page 51 - kpi19815
P. 51
50 การคัดค้านผลการเลือกตั้งโดยผู้มีสิทธิเลือกตั้ง 51
1
ภายใต้อิทธิพลของระบอบอภิชนาธิปไตย (Aristocratie) ซึ่งอำานาจ ยุโรปตลอดระยะเวลาหลายศตวรรษ บรรดาทฤษฎีที่ปรากฏในช่วงเวลา
อธิปไตยส่วนใหญ่นั้นอยู่ในมือของชนชั้นสูงมากกว่าที่จะเป็นของคน ดังกล่าวล้วนเกิดขึ้นเพื่อรับรองความชอบธรรมของกษัตริย์ซึ่งเป็นผู้ถือ
2
ส่วนใหญ่ ระบอบประชาธิปไตยสมัยใหม่นั้นเริ่มก่อตัวขึ้นในช่วงปลาย อำานาจอธิปไตยในทางข้อเท็จจริงทั้งสิ้น เมื่อการล่มสลายของระบอบ
ศตวรรษที่ 18 ภายใต้อิทธิพลของการปฏิวัติอเมริกันในปี ค.ศ. 1776 สมบูรณาญาสิทธิราชย์ในฝรั่งเศสเริ่มต้นขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 18
และการปฏิวัติฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1789 จนกระทั่งพัฒนามาจนเป็น การอธิบายว่าอำานาจอธิปไตยนั้นเป็นของกษัตริย์หรือของพระเจ้าย่อม
ระบอบประชาธิปไตยอย่างเช่นในปัจจุบัน แม้จะมีข้อถกเถียงมาเป็นนาน ไม่เป็นที่ยอมรับอีกต่อไป ความจำาเป็นในการก่อตั้งทฤษฎีใหม่ขึ้นเพื่อ
หลายศตวรรษเกี่ยวกับการปกครองระบอบดังกล่าวว่าเป็นระบอบการ อธิบายว่าใครเป็นเจ้าของอำานาจอธิปไตยที่แท้จริงจึงเริ่มต้นขึ้น ทฤษฎี
ปกครองที่ดีที่สุดหรือไม่ แต่เราไม่อาจปฏิเสธได้ว่าระบอบประชาธิปไตย ซึ่งปรากฏขึ้นในช่วงเวลาดังกล่าวและเป็นที่ยอมรับจวบจนปัจจุบันมี
กลายสภาพเป็นระบอบการปกครองที่ทรงอิทธิพลที่สุดในปัจจุบัน ทั้งสิ้น 2 ทฤษฎี ได้แก่ ทฤษฎีอำานาจอธิปไตยของชาติ และทฤษฎีอำานาจ
อาจกล่าวได้ว่าประชาธิปไตยมิใช่เป็นเพียงระบอบการปกครองซึ่งเป็น อธิปไตยของปวงชน
เรื่องภายในรัฐอีกต่อไป หากแต่กลายสภาพเป็นเงื่อนไขในทางการเมือง 1.1.1 ทฤษฎีอำานาจอธิปไตยของชาติ
ของการเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วอีกด้วย กล่าวอีกนัยหนึ่งคือรัฐที่ปกครอง
ด้วยระบอบเผด็จการย่อมไม่ได้รับการยอมรับจากบรรดาอารยประเทศ ทฤษฎีอำานาจอธิปไตยของชาติ (Théorie de la souveraineté
เพื่อทำาความเข้าใจข้อความคิดพื้นฐานว่าด้วยระบอบประชาธิปไตย nationale) ได้รับการก่อตั้งขึ้นโดย Emmanuel-Joseph Sieyès (1748
เราควรเริ่มพิจารณาจาก “ทฤษฎีว่าด้วยเจ้าของอำานาจอธิปไตย” จากนั้น – 1836) นักปฏิวัติคนสำาคัญในการปฏิวัติฝรั่งเศสปี ค.ศ. 1789 โดย
จึงสามารถพิจารณา “ประเภทของระบอบประชาธิปไตย” ภายหลังการปฏิวัติครั้งนั้น แนวคิดดังกล่าวได้รับการบัญญัติลงใน
1.1 ทฤษฎีว่�ด้วยเจ้�ของอำ�น�จอธิปไตย 2 แนวคิดว่าด้วยอำานาจอธิปไตยของพระเจ้า (Théorie théocratique) นั้นแบ่งออกเป็น
3 แนวคิดดังต่อไปนี้
ก่อนการปฏิวัติฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1789 การอภิปรายถึงทฤษฎี (1) Théorie du droit divin surnaturel: อำานาจอธิปไตยเป็นของพระเจ้าและพระองค์ประทาน
ว่าด้วยเจ้าของอำานาจอธิปไตยนั้นวนเวียนอยู่กับความเชื่อเกี่ยวกับเรื่อง อำานาจนั้นให้แก่กษัตริย์ซึ่งเป็นผู้ปกครองโดยตรง
(2) Théorie du droit divin providentiel: อำานาจอธิปไตยเป็นของพระเจ้าและพระองค์ประทาน
เหนือธรรมชาติต่างๆ (Théorie théocratique) โดยเฉพาะความเชื่อเรื่อง อำานาจนั้นให้แก่ศาสนจักรคาทอลิก ศาสนจักรคาทอลิกจึงมีความชอบธรรมในการสถาปนา
พระเจ้าในศาสนาคริสต์ซึ่งมีอิทธิพลต่อระบอบการเมืองการปกครองใน กษัตริย์ให้เป็นผู้ปกครอง
(3) Théorie du droit divin populaire: อำานาจอธิปไตยเป็นของพระเจ้าและพระองค์ประทาน
อำานาจนั้นให้แก่ปวงชน โดยปวงชนทั้งหลายเป็นผู้ยินยอมให้กษัตริย์เป็นผู้ใช้อำานาจอธิปไตย
แทนตน;
1 โปรดดู ฐากูร ศิริยุทธ์วัฒนา (2559). กฎหมายรัฐธรรมนูญ: หลักพื้นฐานแห่งกฎหมาย โปรดดู BARTHÉLEMY, J. & DUEZ, P. (2004). Traité de droit constitutionnel. Paris:
รัฐธรรมนูญและระบอบประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: วิญญูชน. หน้า 130 - 131 L.G.D.J. pp. 67 – 68; ฐากูร ศิริยุทธ์วัฒนา. อ้างแล้ว. หน้า 141 - 142
