Page 49 - kpi18630
P. 49
เพราะกิ่งแก้วใช้หมวกปิดบังหน้าตา ค่อมจึงไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร เมื่อเห็น
เขามีสีหน้าสงสัย หญิงสาวจึงบอกไปว่าเธอเป็นพี่สาวของกวิน เพียงแค่นั้นค่อม
ก็ร้องอ๋อ เพราะนอกจากสนิทกับกวินแล้ว ค่อมยังเคยไปซื้อแกงที่ร้านของ
กิ่งแก้วอยู่หลายครั้ง
“หลวงพ่อให้มาซื้อไม้กวาดเพิ่ม” ค่อมตอบ พลางเบนสายตาไปที่กอง
ไม้กวาดทางมะพร้าวซึ่งกองสุมกันอยู่กับพื้น ก่อนจะพูดต่อ “ตอนขี่มาก็ดีๆ อยู่ ท�าไม
พอจะกลับสตาร์ตไม่ติดซะก็ไม่รู้”
“รถเก่ามากแล้วก็แบบนี้ล่ะ มาๆ ยกมาขึ้นซาเล้งนี่ เดี๋ยวเราไปส่งเอง”
“เสียเวลาเธอเปล่าๆ มาซื้อของไม่ใช่เหรอ” ค่อมตอบด้วยความรู้สึกเกรงใจ
“ฮื้อ นิดหน่อยเอง ไม่เสียเวลาเท่าไหร่หรอก”
กิ่งแก้วพูดแค่นั้น ก่อนกุลีกุจอลงจากมอเตอร์ไซค์พ่วงข้าง แล้วไปช่วยค่อม
ยกมอเตอร์ไซค์ของเขาพร้อมกับไม้กวาดขึ้นมา เพราะต่างฝ่ายต่างก็ไม่มีเชือกติดรถ
มาด้วย ค่อมจึงต้องนั่งคร่อมอยู่บนรถของตน ก่อนหันมาพยักหน้าให้กิ่งแก้วเป็นเชิง
บอกว่าเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวจึงเบนหัวรถกลับเพื่อตรงไปที่วัดโดยใช้ความเร็ว
ไม่มากนัก ระหว่างทางนั้นเอง ที่ค่อมเอ่ยถามในสิ่งที่กิ่งแก้วไม่คาดคิด
“ไม่มาช่วยงานที่วัดบ้างเหรอ”
“เราไม่ว่าง” กิ่งแก้วตอบสั้นๆ
“คนที่มาช่วยหลายๆ คนเขาก็ไม่ว่างกันหรอก แต่เขาอยากมา” ค่อมเอ่ย
เสียงเรียบ ก่อนว่า “เราว่าเธอออกมาเจอคนอื่นๆ บ้างก็ดีนะ”
“เจ้าวินบ่นเรื่องเราให้เธอฟังงั้นสิ” หญิงสาวแค่คาดเดา เพราะค�าพูดของ
ค่อมไม่ได้ต่างจากน้องชาย เขาอาจรู้ว่าเพราะอะไรเธอถึงไม่อยากเข้าสังคม
“อย่าไปสนใจค�าคน หมั่นท�าความดีเข้าไว้ แล้วความดีจะปกป้องเธอเอง”
แม้จะเป็นประโยคสั้นๆ แต่มันกลับกินใจ จนกิ่งแก้วถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ
“เราอยากท�าได้แบบเธอเหมือนกัน ไม่ต้องสนใจใคร” กิ่งแก้วเกือบจะพูด
48 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 48 21/3/2561 BE 10:00
