Page 36 - kpi18630

ผมเรียกน้องอีกครั้ง รู้สึกเหมือนหัวใจไม่เข้าที่
ทันใดนั้น ผมก็ได้ยินเสียงเล็กๆ ของน้องสาว “พี่โจ้...พี่โจ้..”

ผมมองไปยังที่มาของเสียง น้องสาวของผมในอ้อมกอดของแม่มดตัวหนึ่ง
ใบหน้านั้นเป็นน้องสาวของผมแน่นอน และแม่มดก�าลังจะเอาตัวเธอไปอย่างนั้นหรือ
“จี้..มาหาพี่มา” ผมเรียกเธอ แม่มดปล่อยตัวเธอลงบนพื้น และเธอก็วิ่งมา

หาผม “พี่โจ้...”เธอผวาเข้ากอดผม พอรู้แน่ว่าเป็นเธอ ไม่ใช่เรื่องในฝันอีกต่อไป น�้าตา
ของผมก็พร่างพรูออกมาราวสายฝน
“เดี๋ยวต�ารวจมา” แม่มดตัวหนึ่งพูดขึ้น

คราวนี้ผมกลัวจนสั่นไปทั้งตัว ครับ ผมกลัวต�ารวจยิ่งกว่าแม่มดไปอีก

บ้านเช่าหลังใหม่ที่อยู่ได้ไม่นานแต่แสนจะอบอุ่น พ่อกับแม่นั่งอยู่กลางบ้าน

มีผมกับน้องจี้นั่งอยู่ตรงกลาง รอบๆ ตัวเราเต็มไปด้วยแม่มดชุดเทาๆ ด�าๆ นั่งๆ ยืนๆ
เท่าที่จะสามารถมีเก้าอี้รองรับได้ ทุกคนก�าลังพูดคุยสนทนากันว่าด้วยเรื่องที่เกิดขึ้น

“ฉันก็บอกแล้วว่า อย่าไปเล่นท้ายซอย..มันก็ไม่ฟัง” แม่มดตัวดุ เอ๊ย คนดุ
คนแรกเอ่ยขึ้น “มันดื้ออออ”
“บอกมันหรือเปล่าว่ามีพวกติดยา”แม่มดอีกคนถาม

แม่มดคนดุค้อนขวับแล้วว่า “ไปบอกยังงั้นได้ไง พวกมันรู้เข้ามันมาทุบหัว
ฉันตายพอดี...ยิ่งอยู่คนเดียวอยู่ด้วย ดีนะนี่ ต�ารวจจับมันไปแล้ว ไม่งั้นละพวกเรา

จะล�าบากเพราะเป็นหูเป็นตาให้คนอื่นนี่ละ”
แม่มดไม้เท้ากายสิทธิ์เอ่ยขึ้นบ้าง “จ�าไว้นะไอ้หนู อย่าพาน้องซ่าอีก บ้าน
เมืองเราเดี๋ยวนี้ไม่ปลอดภัย ต้องช่วยๆ กัน เอ็งก็ต้องช่วยยายด้วย ไม่ใช่ยายช่วยเอ็ง

อย่างเดียว แล้วก็ไม่ใช่ช่วยยายคนเดียว เห็นมั้ยล่ะ ซอยนี้มีแต่คนแก่เอ็งก็ต้องช่วย
ให้หมดทุกบ้าน”
“อั๊ยย่ะ” ผมร้อง ไม้เท้ากายสิทธิ์เด้งดึ๋งมาเกือบถึงหน้า ทุกคนหัวเราะกัน

ครืน

35
ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ

01-288 Power of Thai People_Edit.indd 35 21/3/2561 BE 10:00