Page 132 - kpi17724
P. 132
บทที่ 3
คนญี่ปุ่นใช้ความเจ็บปวดและบาดแผลจากอดีตเป็นแรงขับเคลื่อน หลากหลายแนวคิดพัฒนาเมือง
การพัฒนาเมืองไปพร้อมๆ กับความคิดสร้างสรรค์อันเป็นเอกลักษณ์ของ
ชนชาตินี้ เหตุการณ์ไฟไหม้ใหญ่ครั้งนั้นทำใหญ่ญี่ปุ่นต้องวางผังเมืองใหม่
เพื่อลดความเสี่ยงของอัคคีภัย โดยการเพิ่มขนาดความกว้างของถนนและ
พื้นที่สาธารณะซึ่งถือเป็นแนวคิดที่ล้ำสมัยมาก ณ เวลานั้น ในขณะที่
การออกแบบอาคารและตึกสูงเพื่อให้ยืดหยุ่นและทนทานต่อแผ่นดินไหว
ก็พัฒนาไปเช่นเดียวกัน การตกอยู่ภายไต้การควบคุมของสหรัฐฯในช่วง
หลังสงครามโลกครั้งที่สองเป็นโอกาสที่สวยงามให้ญี่ปุ่นได้พลิกฟื้นประเทศ
ขึ้นมาเป็นประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำของโลก เมืองโตเกียวจึงเต็มไปด้วย
อาคารสูงใหญ่ที่จะบอกกล่าวแก่ชาวโลกถึงศักดิ์ศรีของผู้ที่ไม่ยอมย่อท้อต่อ
อุปสรรคทั้งหลาย ขณะเดียวกันก็ไม่อายที่จะตั้งศาลเจ้าไว้ทั่วเมืองเพื่อ
เคารพบูชาในสิ่งที่พวกเขายึดมั่นมานาน แม้จะเคารพในธรรมชาติเพียงใด
แต่ด้วยมันสมองที่พวกเขามีทำให้พวกเขาไม่ยอมเป็นผู้ที่ตกเป็นเบี้ยล่างของ
ธรรมชาติเพียงฝ่ายเดียว
ความคิดสร้างสรรค์ที่น่าทึ่งมากอย่างหนึ่งในการป้องกันน้ำท่วมของ
เมืองโตเกียว โครงการระบบอุงโมงค์ G-CANS หรือ Tokyo Flood
Tunnel เริ่มก่อสร้างในปี 1992 แล้วเสร็จในปี 2004 อุโมงค์ไต้ดินแห่งนี้
ใช้ความก้าวหน้าทางวิศวกรรมการออกแบบที่ล้ำสมัย มีเส้นผ่าศูนย์กลาง
10 เมตร ทอดยาวระยะทาง 6.3 กิโลเมตร ฝังลึกลงไปไต้ดิน 50 เมตร
และมาสามารถบรรจุน้ำได้ถึง 640,000 ลูกบาศก์เมตร เชื่อมต่อกับอุโมงค์
เก็บน้ำไต้ดินที่ใหญ่ที่สุดในโลก กว้าง 78 เมตร ยาว 177 เมตร และ
สูง 25 เมตร สามารถบรรจุน้ำได้ 350,000 ลูกบาศก์เมตร ซึ่งภายใน
ออกแบบให้ค้ำยันด้วยเสาใหญ่ตั้งตระหง่านทั้งหมด 59 ต้น แต่ละต้นหนัก
500 ตัน สามารถระบายน้ำได้ 200 ตันต่อวินาที ลงสู่แม่น้ำเอโดกาวา
หรือ เท่ากับการระบายน้ำสระโอลิมปิกได้ภายในเวลาเพียง 10 วินาที
ใช้เงินในการลงทุนทั้งหมด 2,000 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ซึ่งถือเป็นการลงทุน
119
