Page 229 - kpi16607
P. 229
ดุลอำนาจ ในการเมืองการปกครองไทย
กิจกรรมด้านการพัฒนาเศรษฐกิจของท้องถิ่นยังไม่หลากหลาย
และไม่สามารถตอบโจทย์ปัญหาและสภาวะทางเศรษฐกิจในท้องถิ่น
ข้อเขียนในส่วนที่ผ่านมาข้างต้นได้ชี้ให้เห็นชัดเจนว่า องค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่นที่เป็นกรณีศึกษาในครั้งนี้กำลังเผชิญกับความท้าทายทางเศรษฐกิจ
ที่แตกต่างกันไป เช่น มีจังหวัดและเมืองที่มีแนวโน้มขยายตัวทางเศรษฐกิจใน
ท้องถิ่น ซึ่งต้องเผชิญกับการขาดแคลนแรงงานฝีมือ การย้ายถิ่นของแรงงานจาก
ภายนอกและประชากรแฝง ปัญหาสิ่งอำนวยความสะดวกพื้นฐานไม่เพียงพอ
ปัญหาการขยายตัวของย่านการค้า อุตสาหกรรมและบริการที่ไร้ระเบียบ และ
ปัญหามลพิษในเขตเมือง ฯลฯ เป็นต้น ในทางตรงกันข้าม ก็มีจังหวัด เมืองและ
ชุมชนชนบทอีกจำนวนหนึ่งที่เผชิญกับสภาวะเศรษฐกิจถดถอย ซึ่งมีปัญหาการ
ล้มละลายทางเศรษฐกิจของครัวเรือน (รายได้ลดลง-รายจ่ายเพิ่มขึ้น หนี้ครัวเรือน
เพิ่มขึ้น) ปัญหาการถดถอยและการล่มสลายของหน่วยเศรษฐกิจในภาค
การเกษตร ปัญหาแรงงานย้ายออกนอกพื้นที่ ฯลฯ เป็นต้น ปัญหาและประเด็น
ท้ายทางเศรษฐกิจในท้องถิ่นที่แตกต่างกันอย่างมากนี้ น่าจะส่งผลให้องค์กร 221
ปกครองส่วนท้องถิ่นแต่ละแห่งเลือกใช้มาตรการส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจ
ท้องถิ่นที่แตกต่างกันไป
นอกจากนั้น ในข้อเขียนส่วนที่ผ่านมาข้างต้นยังชี้ให้เห็นว่า ท้องถิ่นที่ทำการ
สำรวจในครั้งนี้มีโครงสร้างฐานเศรษฐกิจและระดับการพัฒนาทางเศรษฐกิจ
ที่แตกต่างกันอย่างมาก มีทั้งเมืองการค้าและบริการ เมืองอุตสาหกรรม และ
ชุมชนซึ่งยังต้องพึ่งพาฐานเศรษฐกิจภาคการเกษตรเป็นหลัก ซึ่งองค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่นในพื้นที่เหล่านี้ควรจะเลือกใช้มาตรการพัฒนาเศรษฐกิจที่แตกต่าง
ไปตามสภาวะทางเศรษฐกิจในท้องถิ่นนั้นๆ เช่นเดียวกัน
แต่เป็นที่น่าแปลกใจอย่างยิ่งที่พบว่า แม้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นแต่ละ
แห่งกำลังเผชิญกับความท้าทายทางเศรษฐกิจในท้องถิ่นที่แตกต่างกัน มีโครงสร้าง
ฐานเศรษฐกิจ และระดับการพัฒนาทางเศรษฐกิจในท้องถิ่นที่แตกต่างกันโดย
สิ้นเชิง แต่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นส่วนใหญ่กลับเลือกใช้มาตรการพัฒนา
เศรษฐกิจที่ไม่แตกต่างกันมากนัก ดังจะเห็นได้จากตารางที่ 9 และ 10 นี้ องค์กร
สถาบันพระปกเกล้า
