Page 234 - kpi16607
P. 234
ดุลอำนาจ ในการเมืองการปกครองไทย
ระเบียบเรื่องนั้นๆ เรื่องใดที่แม้จะเป็นอำนาจหน้าที่ของท้องถิ่นตามกฎหมาย หรือ
แม้จะมีบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญรับรองสิทธิในการปกครองตนเองของท้องถิ่น
ไว้แล้วก็ตาม แต่ถ้ากระทรวงมหาดไทยมิได้กำหนดแนวทางการดำเนินในเรื่องใด
ไว้ สตง. ถือว่าเป็นหลักการว่าท้องถิ่นยังทำกิจกรรมนั้นๆ ไม่ได้ ท้องถิ่นใดดำเนิน
การนอกเหนือไปจากระเบียบของกระทรวงมหาดไทยข้างต้น ก็จะถูก สตง.
ทักท้วงว่าทำผิดระเบียบฯ หรือทำกิจกรรมนอกเหนืออำนาจหน้าที่ ขอบเขตของ
การกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่นในเรื่องต่างๆ ซึ่งรวมถึงการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่น
จึงจำกัดอยู่ในกรอบของระเบียบของกระทรวงมหาดไทยและขึ้นอยู่กับการตีความ
ระเบียบกฎหมายของ สตง. เป็นสำคัญ
กรอบหรือข้อจำกัดของระเบียบและการตีความระเบียบแบบเข้มงวด
ดังกล่าวนี้ บังคับให้ผู้บริหารและพนักงานข้าราชการท้องถิ่นต้องเลือกโครงการ
หรือกิจกรรมพัฒนาเศรษฐกิจแบบเดิมๆ ทั้งๆ ที่ตระหนักดีว่าทางเลือกเดิมๆ
เหล่านั้น ไม่ใช่ทางแก้ปัญหาที่ดีของท้องถิ่น แต่ก็มีข้อดีตรงที่ “ไม่ผิดระเบียบของ
22 กระทรวงมหาดไทย และไม่ถูกทักท้วงจาก ส.ต.ง.” ซึ่งทำให้ข้าราชการและ
ผู้บริหารท้องถิ่นรู้สึกปลอดภัยมากกว่า ผลการสัมมนาเชิงปฏิบัติการระหว่าง
คณะผู้วิจัยกับผู้บริหารท้องถิ่น ทำให้ทราบว่า ผู้บริหารและข้าราชการท้องถิ่น
ส่วนใหญ่ติดอยู่กับกรอบความคิดทำนองนี้ ซึ่งก็ไม่น่าจะแตกต่างไปจากข้าราชการ
ของกระทรวงทบวงกรมในส่วนกลางและส่วนภูมิภาค ที่มักจะเลือกจัดทำแผนงาน
และโครงการที่ “ถูกระเบียบ” และ “ไม่เสี่ยง” มากกว่า “แก้ปัญหา” หรือ
“เป็นประโยชน์” ต่อประชาชนในพื้นที่
สถาบันพระปกเกล้า
