Page 239 - kpi16607
P. 239
ดุลอำนาจ ในการเมืองการปกครองไทย
เทศบาลเมืองแกนพัฒนา
เป็นชุมชนชนบท เกษตรกรรม แรงงานย้ายออกไปหางานทำในเมืองอื่น
ขาดน้ำเพื่อการเกษตร มีปัญหาความขัดแย้งเรื่องการใช้น้ำฯ ระหว่างชุมชน
ผู้บริหารมีนโยบายหลักด้านส่งเสริมสวัสดิการสังคม (ผู้พิการ ผู้สูงอายุ)
ส่งเสริมการเกษตร
ในขณะเดียวกัน ก็มีกิจกรรมด้านการส่งเสริมอาชีพเป็นกิจกรรมเล็กๆ เช่น
ส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงเกษตร (งานเทศกาลชมทุ่งดอกดาวกระจาย ฯลฯ) จัด
ให้มีการจำหน่ายสินค้า
ที่มา สำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี 2557 หน้า 21-48 – 21-49
ประการที่สอง ข้อจำกัดที่เกิดจากโครงสร้างการปกครองท้องถิ่นที่เป็นอยู่ใน 231
ปัจจุบัน นอกเหนือจากกรอบข้อจำกัดของระเบียบปฏิบัติแล้ว ระบบการกระจาย
อำนาจในปัจจุบันซึ่งกำหนดโครงสร้างการปกครองท้องถิ่นให้ประกอบด้วยองค์กร
ปกครองท้องถิ่นขนาดเล็กๆ เป็นเทศบาลและ อบต. รวมกันกว่า 7,000 แห่ง
ในขณะที่ อบจ. ซึ่งเป็นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในระดับจังหวัดก็ให้มีอำนาจ
หน้าที่จำกัด โครงสร้างการปกครองท้องถิ่นที่กระจัดกระจายเป็นพื้นที่เล็กๆ
แยกออกจากกันดังกล่าวนี้ บั่นทอนขีดความสามารถด้านการพัฒนาเศรษฐกิจ
ท้องถิ่นของบรรดาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นอย่างมาก ทั้งนี้เพราะท้องถิ่นขนาด
เล็กย่อมมีหน่วยเศรษฐกิจจำนวนจำกัด และไม่หลากหลายเพียงพอที่จะสร้าง
ห่วงโซ่เศรษฐกิจเป็นวงจรเศรษฐกิจที่สมบูรณ์ได้ อีกทั้งจะริเริ่มให้มีสิ่งอำนวยความ
สะดวกต่างๆ ขึ้นในท้องถิ่นให้ครบถ้วนสมบูรณ์ทุกด้าน เพื่อส่งเสริมการลงทุน
หรือเพื่อลดต้นทุนการผลิตของหน่วยเศรษฐกิจ ก็ไม่มีขีดความสามารถเพียงพอ
หรือแม้จะพยายามทำให้เกิดขึ้นมาได้ ก็จะไม่คุ้มค่า ด้วยข้อจำกัดดังกล่าวนี้ทำให้
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นตัดสินใจเลือกกิจกรรมการพัฒนาฯ ขนาดเล็กๆ
ที่สามารถทำได้และคุ้มค่า ดังที่ได้กล่าวข้างต้น
สถาบันพระปกเกล้า
