Page 108 - kpi16531

นวัตกรรมการพัฒนารายได้ 1
ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

อย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติตั้งแต่ปีงบประมาณ 2544-2549 เป็นต้นมา รัฐบาลสามารถ
จัดสรรรายได้ให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นคิดเป็นสัดส่วนต่อรายได้สุทธิของรัฐบาลเพิ่มขึ้นร้อยละ

20.68, 21.88, 22.19, 22.75, 23.50 และ 24.05 ตามลำดับ ซึ่งมิอาจจัดสรรรายได้ให้แก่องค์กร
ปกครองส่วนท้องถิ่นได้ตามสัดส่วนร้อยละ 35 ภายในปีงบประมาณ 2549 เนื่องจากไม่สามารถ
ถ่ายโอนภารกิจที่ต้องใช้งบประมาณจำนวนมาก ได้แก่ ภารกิจด้านการจัดการศึกษาและการให้บริการ
ด้านสาธารณสุข ไปยังองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นได้ในระยะเวลาที่กำหนด (วีระชัย ชมสาคร,

2554: 138) จากนั้นจึงได้มีการปรับปรุงแก้ไขพระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจาย
อำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542 ให้สอดคล้องกับข้อเท็จจริง โดยกำหนดให้ตั้งแต่

ปีงบประมาณ 2550 เป็นต้นไป ให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีรายได้คิดเป็นสัดส่วนต่อรายได้สุทธิ
ของรัฐบาลไม่น้อยกว่าร้อยละ 25 และมีจุดมุ่งหมายให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีรายได้เพิ่มขึ้น
คิดเป็นสัดส่วนต่อรายได้สุทธิของรัฐบาลในอัตราไม่น้อยกว่าร้อยละ 35 ประกอบกับเงินอุดหนุน
ที่จัดสรรให้ต้องมีจำนวนไม่น้อยกว่าเงินอุดหนุนที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นได้รับการจัดสรรใน

ปีงบประมาณ 2549 ส่งผลให้การจัดสรรรายได้ให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นตั้งแต่ปีงบประมาณ
2550-2555 เป็นต้นมา มีสัดส่วนต่อรายได้รัฐบาล เกินกว่าร้อยละ 25 และเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย
ในแต่ละปีเท่านั้น ในสัดส่วนร้อยละ 25.17, 25.20, 25.82, 25.26, 26.14 และ 26.77 ตามลำดับ

ดังตารางที่ 1

จากข้างต้นแสดงให้เห็นว่า แม้มีการกระจายอำนาจทางการคลังสู่ท้องถิ่นเรื่อยมาตั้งแต่ปี พ.ศ.

2540 แต่การจัดสรรรายได้ให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นก็ยังมิได้เป็นไปตามเป้าหมายที่กำหนด
ไว้ ซึ่งมิได้นำไปสู่การเพิ่มศักยภาพทางการเงินการคลังที่เข้มแข็งให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
หรือยังมิได้สร้างขนาดรายได้ที่เพียงพอต่อการจัดบริการสาธารณะให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น