Page 131 - kpi15695
P. 131
คํ า พิ พ า ก ษ า น่ า รู้
ค ดี ป ก ค ร อ ง ข อ ง อ ง ค์ ก ร ป ก ค ร อ ง ส่ ว น ท้ อ ง ถิ่ น
๑๐.๔. กำจัดขยะต้องไม่ให้คนอื่นเดือดร้อน
กำจัดขยะต้องไม่ให้คนอื่นเดือดร้อน
อบต.บ้านป่าจัดเก็บขยะในเขต อบต. ของตนแล้วนำไปทิ้งที่
บ่อขยะของ อบต. ซึ่งมีเนื้อที่ประมาณ ๑๑ ไร่ โดยวิธีการขุดดินทำเป็น
บ่อแล้วนำขยะไปทิ้งในบ่อขยะจนเต็มแล้วกลบดิน ส่วนบ่อขยะที่ยังมี
ขยะไม่เต็มบ่อไม่มีการดำเนินการใด ๆ ที่จะป้องกันกลิ่นเหม็น แมลงวัน
และสัตว์ต่างๆ แต่มีการถมดินรอบบ่อขยะเพื่อมิให้น้ำจากบ่อขยะไหล
ออกจากบ่อขยะ นายมหรรณพ ซึ่งมีที่ดินอยู่ติดกับแปลงบ่อขยะได้รับ
ความเดือดร้อนเพราะเมื่อฝนตกน้ำได้ไหลเข้าสู่ที่ดินของนายมหรรณพ
และมีกลิ่นเหม็น และมีแมลงวันจำนวนมากจึงได้ไปยื่นฟ้องต่อศาล
ปกครองขอให้ศาลพิพากษาให้ อบต.บ้านป่า ระงับการทิ้งขยะที่บ่อขยะ
จัดการกับขยะที่อยู่ในบ่อขยะออกไป อบต.บ้านป่า ต่อสู้คดีว่าขณะนี้
กำจัดขยะได้เพียงวิธีเดียวคือ การฝังกลบ และขณะนี้กำลังก่อสร้างเตา
เผาขยะซึ่งใช้เวลาอีกประมาณ ๑ ปี จึงจะใช้งานได้ หากไม่นำขยะไปทิ้ง
ยังที่บ่อขยะพิพาทดังกล่าว จะทำให้จำนวนขยะมูลฝอยที่ค้างอยู่ภายใน
ตำบลเพิ่มมากขึ้นก่อให้เกิดความเดือดร้อนแก่ประชาชน ส่วนใหญ่
จำนวนกว่า ๙,๐๐๐ คน ที่ตั้งบ่อขยะพิพาทตั้งอยู่ห่างไกลจากชุมชน
โรงเรียน วัด มากกว่า ๓.๕ ก.ม. มีแต่นายมหรรณพผู้ฟ้องคดีเพียง
คนเดียวที่เดือดร้อน
ศาลปกครองสูงสุดมีคำพิพากษาในคดีหมายเลขแดงที่ อ.๕๕๘/
๒๕๕๑ ว่า มาตรา ๖๗ แห่งพระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การ
บริหารส่วนตำบล พ.ศ. ๒๕๓๗ กำหนดว่า องค์การบริหารส่วนตำบล
มีหน้าที่ (๒) รักษาความสะอาดของถนน ทางน้ำ ทางเดิน และที่
สาธารณะ รวมทั้งกำจัดมูลฝอยและสิ่งปฏิกูล (๗) คุ้มครอง ดูแล และ
122
