Page 54 - kpi12821
P. 54

แนวทางปรับปรุงกฏหมายเกี่ยวกับการยุบพรรคการเมือง




                                                                                   5
                        หากมองย้อนไปในอดีต จะพบว่า การสิ้นสุดลงของพรรคการเมืองไทย  นั้น เกิด
                   ขึ้นจากสาเหตุหลักสองประการ ได้แก่ (1) การสิ้นสุดลงโดยกฎหมายพรรคการเมือง คือ
                   พรรคการเมืองต้องเลิกไปด้วยเหตุที่ระบุไว้ในกฎหมายพรรคการเมืองฉบับต่างๆ เช่น
                   ศาลสั่งเพิกถอนการจดทะเบียนหรือสั่งยุบเลิกพรรคการเมืองเพราะกระทำผิดกฎหมาย
                   ร้ายแรง มีจำนวนสมาชิกลดลงเหลือน้อยกว่าเกณฑ์ที่กำหนด หรือไม่ส่งสมาชิกลงสมัคร
                                                6
                   ส.ส. ให้ครบตามจำนวนขั้นต่ำ ฯลฯ  และ (2) การสิ้นสุดลงโดยประกาศคณะรัฐประหาร
                   กล่าวคือ เมื่อมีการรัฐประหาร คณะรัฐประหารมักจะยุบเลิกพรรคการเมือง เพราะเห็น
                   ว่า พรรคการเมืองนั้นเป็นที่รวมของนักการเมือง ซึ่งโดยสภาพย่อมเป็นคู่ขัดแย้งกับคณะ
                   รัฐประหาร โดยการออกประกาศคณะรัฐประหารยกเลิกกฎหมายพรรคการเมืองและ

                                                               7
                   ระบุให้พรรคการเมืองต่างๆ ที่มีอยู่เป็นอันสิ้นสุดลง  ยกเว้นการรัฐประหารสองครั้ง
                   หลังสุด คือ เมื่อปี 2534 และ 2549 มิได้มีการยุบเลิกพรรคการเมือง เพียงแต่ห้าม
                   พรรคการเมืองมิให้ประชุมหรือดำเนินกิจกรรมใดๆ ทางการเมือง และระงับมิให้มีการ
                   จัดตั้งหรือจดทะเบียนพรรคการเมือง 8


                        อนึ่ง ตามกฎหมายพรรคการเมืองฉบับปัจจุบัน การสิ้นสุดลงของพรรคการเมือง
                   นั้นจำแนกได้เป็น 3 ลักษณะใหญ่ๆ อันได้แก่ (1) การสิ้นสภาพพรรคการเมือง (2) การ

                   เลิกพรรคการเมือง และ (3) การยุบพรรคการเมือง แต่ทั้งนี้ เนื่องจากการสิ้นสุดลงของ

                   พรรคการเมืองตาม (2) นั้นเป็นกรณีที่สมาชิกพรรคการเมืองตกลงร่วมกันกำหนดเหตุ
                   แห่งการเลิกพรรคการเมืองไว้เป็นการล่วงหน้าในข้อบังคับพรรค หรือเป็นกรณีการควบ


                      5   ศาสตราจารย์ ดร. กนก วงศ์ตระหง่าน จำแนกการสิ้นสุดของพรรคการเมืองในทางรัฐศาสตร์ ออก
                   เป็นการสิ้นสุดโดยการยึดอำนาจ และการสิ้นสุดโดยปัจจัยภายในพรรคการเมือง ดังกรณีต่อไปนี้ (1) เมื่อเปลี่ยน
                   ตัวผู้นำพรรค (2) เมื่อเปลี่ยนอุดมการณ์ของพรรค และ (3) เมื่อผลประโยชน์ร่วมกันเปลี่ยนแปลงไปจากเดิม โปรด
                   ดู กนก วงศ์ตระหง่าน, เรื่องเดิม, น. 100 – 108.

                      6   พรบ. พรรคการเมือง 2498, ม. 13; ฉบับ 2511, ม. 29 – 31; ฉบับ 2517, ม. 34 – 36; ฉบับ 2524, ม.
                   46 – 48; พ.ร.ป. พรรคการเมือง 2541, ม. 65 – 67; ฉบับ 2550 ม. 91, ม. 93 – 98; ตัวอย่างเช่น พรรคเสรี
                   ประชาธิปไตย (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5017/2540) พรรคดำรงไทย (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4911/2539) และ
                   พรรคเสรีนิยม พรรคชาวไทยพรรคเสรีประชาธิปไตย พรรคประชาชาติพรรคชาติประชาชนและพรรค
                   ประชาธิปไตย (คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3671/2535– พรรคเหล่านี้ถูกยุบไปพร้อมกันในคำพิพากษาฉบับเดียวกัน)

                      7   ประกาศคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 8 ลงวันที่ 20 ตุลาคม 2501, ประกาศคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 9 ลงวันที่ 19
                   พฤศจิกายน 2514, คำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ 6 ลงวันที่ 6 ตุลาคม 2519.

                      8   ประกาศคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ ฉบับที่ 20 เรื่อง พระราชบัญญัติ พรรคการเมือง
                   ห้ามพรรคการเมืองประชุมหรือดำเนินกิจกรรมอื่นใดทางการเมือง ลงวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2534, และประกาศ
                   คณะปฏิรูปการปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ฉบับที่ 15 เรื่อง
                   ห้ามพรรคการเมืองประชุมหรือดำเนินกิจการอื่นใดทางการเมือง ลงวันที่ 21 กันยายน 2549, ข้อ 2.
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59