Page 224 - kpi11530
P. 224

คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น


                 รื้อถอนแผงลอยเสร็จสิ้นในเวลาต่อมา นายจิระเห็นว่าการรื้อถอนแผงลอย

                 เป็นการกระทำที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย และเป็นการกระทำละเมิด จึงได้ไป
                 ยื่นฟ้องต่อศาลปกครอง ให้มีคำพิพากษาให้เทศบาลชดใช้ค่าเสียหาย


                      ศาลปกครองสูงสุดมีคำพิพากษา คดีหมายเลขแดงที่ อ. ๓๔๐/
                 ๒๕๕๐ ว่า มาตรา ๔ แห่งพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร บัญญัติว่า
                 อาคารหมายความว่า ตึก บ้าน เรือน โรง ร้าน แพ คลังสินค้า สำนักงาน

 เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่า    และสิ่งที่สร้างขึ้นอย่างอื่น ซึ่งบุคคลอาจเข้าอยู่หรือเข้าใช้สอยได้ และ
 ไม่มีผู้ปฏิบัติตามคำสั่ง   มาตรา ๒๑ บัญญัติว่า ผู้ใดจะก่อสร้าง ดัดแปลง หรือเคลื่อนย้ายอาคาร

 ของเทศบาลนายกเทศมนตรี   ต้องได้รับใบอนุญาตจากเจ้าพนักงานท้องถิ่นหรือแจ้งต่อเจ้าพนักงานท้อง
 ในฐานะเจ้าพนักงานท้องถิ่น   ถิ่น และดำเนินการตามมาตรา ๓๙ ทวิ เมื่อปรากฏว่าแผงลอยของผู้ฟ้อง
 ที่สั่งให้รื้อถอนแผงลอย   คดีซึ่งเป็นแผงลอยที่พิพาทกันคดีนี้ เป็นห้องแถวโครงเหล็กชั้นเดียวขนาด
                 ๒.๕ x ๓ เมตร โดยผู้ฟ้องคดีให้เช่าขายสินค้ามาตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๒๙ จึง
 ตามมาตรา ๔๒ จึงเข้า   มีลักษณะเป็นอาคารตามนัยมาตรา ๔ แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าว และ
 ทำการรื้อถอนแผงลอย   มิใช่อาคารที่มีลักษณะเป็นเต็นท์หรือประรำชั้นเดียวเพื่อใช้ประโยชน์

 พิพาทตามบทกฎหมาย   เป็นการชั่วคราว และไม่ใช่อาคารสำหรับใช้เพื่อกิจการพาณิชยกรรมโดยมี
 ดังกล่าว จึงไม่เป็นการกระทำ  กำหนดเวลารื้อถอนไม่เกินสิบวัน อันได้รับยกเว้นไม่ต้องขออนุญาต
 ละเมิดต่อผู้ฟ้องคดี    ก่อสร้างอาคารจากเจ้าพนักงานท้องถิ่นตามมาตรา ๗ แห่งพระราช

 เทศบาลจึงไม่ต้องรับผิด   บัญญัติดังกล่าว ประกอบกับข้อ ๖ ของกฎกระทรวง ฉบับที่ ๙ (พ.ศ.
 ชดใช้ค่าสินไหมทดแทน   ๒๕๒๘) ออกตามความในพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. ๒๕๒๒

 ให้แก่ผู้ฟ้องคดี   การก่อสร้างแผงลอยที่พิพาทจึงตกอยู่ภายใต้บังคับ โดยต้องขออนุญาต
 ที่ศาลปกครองชั้นต้น   ก่อสร้างอาคารต่อเจ้าพนักงานท้องถิ่น ข้อกล่าวอ้างตามคำอุทธรณ์ของ
 พิพาทยกฟ้อง     ผู้ฟ้องคดีที่ว่า เจ้าพนักงานท้องถิ่นออกคำสั่งให้ผู้ประกอบการค้าใน

 ศาลปกครองสูงสุด   แผงลอยพิพาทเป็นผู้ยื่นคำขอรับใบอนุญาตก่อสร้างอาคารเป็นการไม่ชอบ
 เห็นพ้องด้วย พิพากษายืน   นั้น  เห็นว่าเจ้าพนักงานท้องถิ่นมีอำนาจดำเนินการมีคำสั่งให้เจ้าของหรือ

                 ผู้ครอบครองอาคาร ผู้ควบคุมงาน ผู้ดำเนินการ ลูกจ้างหรือบริวารของ
                 บุคคลดังกล่าว ระงับการกระทำดังกล่าวและพิจารณามีคำสั่งตามมาตรา




                                                            กฎหมายควบคุมอาคาร
   219   220   221   222   223   224   225   226   227   228   229