Page 206 - kpi11530
P. 206
คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
จำเลยได้รับแจ้งการประเมินค่ารายปี และค่าภาษีโรงเรือนและที่ดิน
เมื่อวันที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๐ หากจำเลยยังไม่พอใจการประเมินก็อาจ
ยื่นคำร้องต่อสมุหเทศาภิบาลในที่นี้คือคณะเทศมนตรี แต่ต้องทำภายใน
สิบห้าวันนับแต่วันรับแจ้งความตามมาตรา ๒๔ แห่งพระราชบัญญัติภาษี
โรงเรือนและที่ดิน พ.ศ. ๒๔๗๕ เมื่อจำเลยมิได้ปฏิบัติตามมาตรา ๒๔
จำเลยจึงไม่มีสิทธิโต้แย้งต่อศาลได้ว่า การประเมินภาษีโรงเรือนและที่ดิน
ไม่ชอบ ในการโต้แย้งนั้นไม่ว่าผู้รับประเมินจะอยู่ในฐานะโจทก์หรือจำเลย
ผู้รับประเมินก็หมดสิทธิดังกล่าวเช่นเดียวกัน
กล่าวโดยสรุป ในด้านของประชาชนผู้มีหน้าที่เสียภาษีโรงเรือนและ
ที่ดิน เมื่อเห็นว่าการแจ้งการประเมินภาษีโรงเรือนและที่ดินของพนักงาน
เจ้าหน้าที่ไม่ถูกต้อง ต้องยื่นคำร้องอุทธรณ์การประเมินต่อคณะบริหาร
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จึงจะมีสิทธิฟ้องหรือต่อสู้คดีในชั้นศาลได้
มิเช่นนั้นจำเป็นต้องรับสภาพการประเมินนั้น แต่ในด้านขององค์กร ศาลปกครอง
ปกครองส่วนท้องถิ่นหากประชาชนผู้รับการประเมินมิได้ยื่นคำร้องอุทธรณ์ มีคำพิพากษายกฟ้อง
ขอให้ประเมินใหม่ แต่นำเรื่องไปฟ้องต่อศาลเลย องค์กรปกครองส่วน ดังนั้นนางจิตรา
ท้องถิ่นสามารถหยิบยกประเด็นนี้มาต่อสู้ขอให้ศาลยกฟ้องเสีย จึงต้องชดใช้ค่าเสียหาย
๙๔,๘๐๐ บาท
ให้แก่เทศบาล
0 ภาษีท้องถิ่น
