Page 43 - kpiebook67003
P. 43
1.3.2 ก�รจำ�กัดเสรีภ�พในำก�รกำ�หนำดเนำ้�อัห�ข้อังสัญญ�
เสรีภำพในกำรแสดงเจตนำตั้งอยู่บนแนวคิดที่ว่ำบุคคลสำมำรถ
รักษำผลประโยชน์ของตัวได้ดีที่สุด อย่ำงไรก็ตำม ในควำมเป็นจริงแล้ว
ตลำดมีควำมไม่สมบูรณี์อยู่ คู่สัญญำอำจไม่ได้มีควำมรู้ควำมช�ำนำญ
ประสบกำรณี์ ข้อมูล หรืออ�ำนำจต่อรองเท่ำกันเสมอไป จ่งเป็นไปได้ที่
คู่สัญญำฝ่่ำยหน่่งอำจเอำเปรียบคู่สัญญำอีกฝ่่ำยที่ขำดควำมรู้ หรืออำจขำด
อ�ำนำจต่อรองทำงเศรษฐกิจ โดยเฉพำะอย่ำงยิ่ง สัญญำระหว่ำงผู้ประกอบ
ธุรกิจกำรค้ำกับผู้บริโภค ระบบกฎหมำยไทยจ่งได้พัฒนำกฎหมำยเกี่ยวกับ
กำรคุ้มครองผู้บริโภค ทั้งในขั้นตอนก่อนท�ำสัญญำ ขั้นตอนท�ำสัญญำ และ
ขั้นตอนหลังท�ำสัญญำ โดยงำนวิจัยนี้จะกล่ำวถ่งแต่เฉพำะส่วนที่แทรกแซง
35
และจ�ำกัดเสรีภำพของคู่สัญญำในกำรก�ำหนดเนื้อหำของสัญญำโดยสังเขป
แผนภำพที่ 1.3
35 ในประเด็นนี้ รองศำสตรำจำรย์ ดร. ดำรำพร ถิระวัฒน์ ได้อธิบำยว่ำ ในขั้นตอนก่อนท�ำสัญญำ กฎหมำยที่
เกี่ยวกับกำรคุ้มครองผู้บริโภคจะเป็นกฎหมำยที่เกี่ยวกับกำรจัดท�ำสินค้ำและบริกำรที่มีวัตถุประสงค์ในกำรควบคุม
กำรผลิตเพื่อให้สินค้ำและบริกำรมีคุณีภำพและปลอดภัยไม่ก่อให้เกิดควำมเสียหำยแก่ผู้บริโภค เช่น พระรำช
บัญญัติควำมรับผิดต่อควำมเสียหำยที่เกิดข่้นจำกสินค้ำที่ไม่ปลอดภัย พ.ศ. 2551 เป็นต้น ในส่วนขั้นตอนกำรท�ำ
สัญญำ เช่น พระรำชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ. 2522 และพระรำชบัญญัติว่ำด้วยข้อสัญญำไม่เป็นธรรม พ.ศ.
2540 เป็นต้น ในส่วนขั้นตอนหลังท�ำสัญญำ เช่น กำรด�ำเนินคดีแบบกลุ่มตำมพระรำชบัญญัติคุ้มครอง
ผู้บริโภค พ.ศ. 2522 และกระบวนกำรพิจำรณีำคดีผู้บริโภคตำมพระรำชบัญญัติวิธีพิจำรณีำคดีผู้บริโภค พ.ศ.
2551 เป็นต้น โปรดดู ดำรำพร ถิระวัฒน์, สัญญำผู้บริโภค (กรุงเทพฯ: โครงกำรต�ำรำและเอกสำรประกอบ
กำรสอน คณีะนิติศำสตร์ มหำวิทยำลัยธรรมศำสตร์, 2559) หน้ำ 105-106.
แนวคิิดและทฤษฎีีเกี่ี�ยวกี่ับกี่ารทำาสััญญาระหว่างเอกี่ชนและกี่ารแทรกี่โดยรัฐ 33
