Page 134 - kpiebook67003

ก�รใช้บัังคำับัพระร�ชบััญญัติว่�ด้วย่

4.2 ข้้อัสัญญ�ท์ี�ไม่เป็นำธรรม พ.ศั. 2540

โดย่ศั�ล้ไท์ย่

ขอบเขตกำรบังคับพระรำชบัญญัติว่ำด้วยข้อสัญญำที่ไม่เป็นธรรม

พ.ศ. 2540 จะพิจำรณีำจำกคู่สัญญำและเนื้อหำของสัญญำเป็นส�ำคัญ
กรณีีนี้จ่งมีประเด็นให้ต้องศ่กษำต่อไปถ่งแนวทำงกำรปรับใช้พระรำชบัญญัติ

ว่ำด้วยข้อสัญญำที่ไม่เป็นธรรม พ.ศ. 2540 โดยศำลฎีกำของประเทศไทย
ซ่่งครอบคลุมในส่วนขอบเขตกำรบังคับใช้กฎหมำยกับ (4.2.1) กำรพิจำรณีำ

คู่สัญญำ (4.2.2) กำรพิจำรณีำถ่งควำมสมัครใจและควำมเท่ำเทียมกัน
ของคู่สัญญำ (4.2.3) กำรพิจำรณีำถ่งเนื้อหำของสัญญำ และ (4.2.4)

กำรยกประเด็นเกี่ยวกับข้อสัญญำไม่เป็นธรรมข่้นพิจำรณีำเองของศำล

4.2.1 ก�รพิจ�รณี�คำ่่สัญญ�

ในกรณีีที่ไม่ใช่สัญญำส�ำเร็จรูป ศำลจะสำมำรถปรับใช้มำตรำ 4

ของพระรำชบัญญัติว่ำด้วยข้อสัญญำที่ไม่เป็นธรรม พ.ศ. 2540 เพื่อสร้ำง

ควำมเป็นธรรมแก่คู่สัญญำก็ต่อเมื่อปรำกฏิข้อเท็จจริงว่ำเป็นสัญญำระหว่ำง
ผู้ประกอบธุรกิจกำรค้ำหรือวิชำชีพกับผู้บริโภค จำกหลักกฎหมำยข้ำงต้น

พระรำชบัญญัติว่ำด้วยข้อสัญญำที่ไม่เป็นธรรม พ.ศ. 2540 จะสำมำรถ
ถูกน�ำมำปรับใช้เพื่อสร้ำงควำมเป็นธรรมกับข้อตกลงระหว่ำงผู้ควบคุมข้อมูล

169
ส่วนบุคคลและผู้ประมวลผลข้อมูล (data processing agreement) ได้

169 โปรดดูหัวข้อ 3.2 ของบทที่ 3

124 กฎหมายที่่�เก่�ยวกับการที่ำาสััญญาที่างแพ่่งที่่�อาจก่อให้เกิดความไม่เป็็นธรรมเน่�องจากความไม่เสัมอภาคของค่่สััญญา