Page 102 - kpiebook67003

และพำณีิชย์ มำตรำ 654 โดยกฎหมำยห้ำมเรียกดอกเบี้ยเกินอัตรำนั้น “ไม่ใชั่
กฎห้มาย์ท่่ชั่วย์ให้้ค์นจ้นได้้เปร่ย์บค์นม่ แตั้่เป็นกฎห้มาย์ประสิงค์์จ้ะค์ุ้มค์รอง

เศีรษฐกิจ้ของชัาตั้ิมิให้้ตั้กตั้ำ่าลงไปเน้่องแตั้่การท่่บ่บค์ั�นเอาด้อกเบ่�ย์กันมาก

เกินไป” กล่ำวได้ว่ำข้อก�ำหนดของพระรำชบัญญัติห้ำมเรียกดอกเบี้ย
144
เกินอัตรำ พ.ศ. 2560 กำรฝ่ืนผืนเงื่อนไขดังกล่ำวจะส่งผลทำงกฎหมำย
ทั้งในส่วนของควำมสมบูรณี์ของนิติกรรมและผลในเรื่องลำภมิควรได้

ดังที่ได้แสดงในตำรำงที่ 3.2 นี้

ต�ร�งท์ี� 3.2: ผล้ท์�งกฎีหม�ย่ข้อังก�รคำิดดอักเบัี�ย่เกินำอััตร�ท์ี�กฎีหม�ย่กำ�หนำด

ควำมสมบูรณี์ของข้อสัญญำเรื่อง ลำภมิควรได้ (ในกรณีีที่ลูกหนี้ช�ำระ
ดอกเบี้ย ดอกเบี้ยเกินอัตรำที่กฎหมำยก�ำหนด)

ข้อสัญญำที่ก�ำหนดให้ลูกหนี้ต้องช�ำระ ถือไม่ได้ว่ำจ�ำเลยช�ำระหนี้โดยจงใจฝ่่ำฝ่ืน
ดอกเบี้ยเกินอัตรำตกเป็นโมฆะ (ไม่ใช่ ข้อห้ำมตำมกฎหมำยหรือเป็นกำรกระท�ำ
เพียงลดลงเหลือร้อยละ 15 ต่อปีตำม อันใดตำมอ�ำเภอใจเสมือนหน่่งว่ำเพื่อช�ำระ
มำตรำ 654 ของประมวลกฎหมำยแพ่ง หนี้โดยรู้อยู่ว่ำตนไม่มีควำมผูกพันตำม
และพำณีิชย์) กฎหมำยที่ต้องช�ำระ (เจ้ำหนี้ต้องน�ำเงินที่
ช�ำระเพื่อดอกเบี้ยซ่่งเกินอัตรำที่กฎหมำย
ก�ำหนดไปหักเงินต้นค้ำงช�ำระ)

ศำลฎีกำในค�ำพิพำกษำศำลฎีกำที่ ศำลฎีกำในค�ำพิพำกษำศำลฎีกำที่
7058/2558 ปรับใช้ประมวลกฎหมำย 2131/2560 ปรับใช้ประมวลกฎหมำย
แพ่งและพำณีิชย์ มำตรำ 150 แพ่งและพำณีิชย์ มำตรำ 407

คำำ�พิพ�กษ�ศั�ล้ฎีีก�ท์ั�งสอังย่ังคำงเป็นำแนำวบัรรท์ัดฐ�นำในำปัจจุบัันำ

144 ค�ำพิพำกษำศำลฎีกำที่ 698/2479.

92 กฎหมายที่่�เก่�ยวกับการที่ำาสััญญาที่างแพ่่งที่่�อาจก่อให้เกิดความไม่เป็็นธรรมเน่�องจากความไม่เสัมอภาคของค่่สััญญา