Page 65 - kpiebook66012

5. ข้อยกเว้นความรับผิดในรูปแบบการบริการ Caching 47

ในรูปแบบการบริการ Caching ผู้ให้บริการนั้นจะไม่รับผิดต่อการจัดเก็บ

ฐานข้อมูลอัตโนมัติ และฐานข้อมูลชั่วคราวภายในเซิร์ฟเวอร์ หากข้อมูลนั้น
ถูกด�าเนินการจัดเก็บโดยมีเพียงสาเหตุเดียว คือ เพื่อท�าให้การส่งข้อมูลไปยังผู้รับ

บริการมีประสิทธิภาพมากขึ้น แต่การเก็บฐานข้อมูลในระยะยาวโดยไม่มีเหตุอันควร
ผู้ให้บริการอาจมีความผิดและไม่ได้รับการคุ้มครองภายใต้ข้อยกเว้นความรับผิดนี้

ซึ่งจะมีความคล้ายคลึงกับกรณีของ Mere conduit ในมาตรา 12 ซึ่งประเทศ
สมาชิกนั้นจะต้องรับประกันว่าผู้ให้บริการไม่ต้องรับผิดและมีผลบังคับใช้ต่อ

ผู้ให้บริการ หากเข้าเงื่อนไขข้อยกเว้นความรับผิด ดังนี้ 48

(a) ผู้ให้บริการไม่ได้เป็นผู้แก้ไขข้อมูลที่ได้ท�าการจัดเก็บเอาไว้

(b) ผู้ให้บริการได้ปฏิบัติตามเงื่อนไขในการเข้าถึงข้อมูลที่ได้ก�าหนดไว้

(c) ผู้ให้บริการปฏิบัติตามกฎระเบียบเกี่ยวกับการปรับปรุงข้อมูลที่ได้
ก�าหนดไว้

(d) ผู้ให้บริการไม่ท�าการแทรกแซงข้อมูลโดยผิดกฎหมาย เพื่อให้ได้มา
ซึ่งฐานข้อมูลเกี่ยวกับการใช้ข้อมูลนั้น

(e) ผู้ให้บริการจะต้องด�าเนินการอย่างรวดเร็ว เพื่อลบหรือปิดการเข้าถึง

ฐานข้อมูลที่เก็บไว้ เมื่อได้รับรู้ว่าข้อมูลที่ผู้ใช้บริการซึ่งเป็นต้นทางของ
การส่งข้อมูลได้ลบข้อมูลดังกล่าวออกจากเครือข่าย หรือการเข้าถึง

ข้อมูลนั้นถูกปิดการใช้งาน โดยศาลหรือหน่วยงานทางปกครอง
ที่ได้มีค�าสั่งให้ถอดถอนไม่ให้มีสิทธิ์ในการเก็บฐานข้อมูลดังกล่าว

ซึ่งมาตรานี้ก็มีลักษณะเช่นเดียวกับในมาตรา 12 คือจะไม่ส่งผลกระทบ

ต่อระบบศาลหรือหน่วยงานทางปกครอง ตามกฎหมายของประเทศสมาชิก

ในการก�าหนดให้ผู้ให้บริการยุติหรือกระท�าการป้องกันการละเมิด 49

47 Article 13, EU E-Commerce Directive 2000/31/EC.
48 Article 13 (1), EU E-Commerce Directive 2000/31/EC.
49 Article 13 (2), EU E-Commerce Directive 2000/31/EC.

65