Page 110 - kpiebook66012

รัฐสภา จุรีมาศ. (2564). การศึกษาเปรียบเทียบความรับผิดของตัวกลางทาง
อินเทอร์เน็ตของกฎหมายประเทศไทยและต่างประเทศ. คณะสังคมศาสตร์

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วรลักษณ์ หิมะกลัส (2560). การเงินการธนาคาร, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

วรลักษณ์ หิมะกลัส, (2560). ความรู้เบื้องต้นในการศึกษาเศรษฐศาสตร์.

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

บทความ

Ahmad Asadullah, Isam Faik, Atreyi Kankanhalli, (2018). Digital Platforms :
A Review and Future Directions, Twenty-Second Pacific Asia Confer-

ence on Information Systems, Japan.

Boudreau, K. (2010). Open Platform Strategies and Innovation : Granting
Access vs. Devolving Control. Management Science 56(10),
pp. 1849–1872.

Kommerskollegium. (2022). Platform Liability in the EU : A Need for

Reform?. Sweden.

Pablo Baistrocchi. (2003). Liability of Intermediary Service Providers
in the EU Directive on Electronic Commerce. The Santa Clara
High Technology Law Journal. 19(1). 111-130.

Pagani, M. (2013). Digital Business Strategy and Value Creation : Framing the
Dynamic Cycle of Control Points. MIS Quarterly 37(2), pp. 617–632.

Tiwana, A., Konsynski, B., and Bush, A. A. (2010). Platform evolution :
Coevolution of platform architecture, governance, and environmental

dynamics. Information Systems Research 21(4), pp. 675–687

110 การควบคุมธุรกิจบริการแพลตฟอร์มดิจิทัล