Page 283 - kpiebook65072

282 บทบัญญัติทางกฎหมาย เพื่อการป้องกันและปราบปรามการทรมานและการกระทำาให้บุคคลสูญหาย

จึงเป็นความผิดที่มีอายุความ 15 ปี ซึ่งถือว่าเป็นอายุความที่ยาวและ
ได้สัดส่วนกับความร้ายแรงของความผิด นอกจากนี้ หากการกระทำา

ให้บุคคลสูญหายเป็นส่วนหนึ่งของอาชญากรรมต่อมนุษยชาติ
มาตรา 101 ก็กำาหนดให้กลายเป็นความผิดที่ไม่มีอายุความ 545

2. บราซิล บราซิลกำาหนดอายุความสำาหรับฐานความผิดอื่น
ที่อาจเทียบเคียงได้กับการกระทำาให้บุคคลสูญหาย เช่น การฆ่าผู้อื่น
โดยมีการวางเเผนไตร่ตรองมาก่อนเพื่อปกปิดการกระทำาผิด

อื่น โดยอ้างอิงตามโครงสร้างการกำาหนดอายุความที่ประมวล
กฎหมายอาญาบราซิลกำาหนด โดยประมวลกฎหมายอาญาบราซิล

มาตรา 109 กำาหนดอายุความโดยแบ่งตามระวางโทษ คือ
1) อายุความ 20 ปี สำาหรับฐานความผิดที่มีโทษตั้งแต่ 12 ปีขึ้นไป
2) อายุความ 16 ปี สำาหรับฐานความผิดที่มีโทษจำาคุกตั้งแต่ 8-12 ปี

3) อายุความ 12 ปี สำาหรับฐานความผิดที่มีโทษจำาคุกตั้งแต่ 4-8 ปี
4) อายุความ 8 ปี สำาหรับฐานความผิดที่มีโทษจำาคุกตั้งแต่ 2-4 ปี

5) อายุความ 4 ปี สำาหรับฐานความผิดที่มีโทษจำาคุกตั้งแต่ 1-2 ปี
6) อายุความ 2 ปี สำาหรับฐานความผิดที่มีโทษจำาคุกไม่เกิน 1 ปี
546
545 Ibid, Swiss Criminal Code, Art. 101

“There is no statue of limitations for the offences of: b. crimes against
humanity.” (โปรดดู Art. 264a para. 1 and 2)
546 Supra Note 518, Brazil Criminal Code, Art. 109
“The statute of limitations, before the final sentence becomes final,
except as provided for in paragraphs 1 and 2 of art. 110 of this Code, it is
regulated by the maximum of the private penalty of freedom bound to
crime, verifying: I - in 20 (twenty) years, if the maximum sentence is greater
than 12 (twelve); II - in 16 (sixteen) years, if the maximum sentence is greater
than 8 (eight) years and does not exceed to 12 (twelve); III - in 12 (twelve)

inside_ .indd 282 14/9/2565 11:15:08