Page 173 - 30422_Fulltext

| 164

ภาคภาษาไทยมากกว่า 300 รายการ ที่ถูกผลิตขึ้นโดยบุคคลทั่วไป กลุ่มบุคคล หน่วยงานภาคเอกชน หน่วยงาน

ภาครัฐ เอ็นจีโอ ฯลฯ ในจ านวนนี้ รายการพอดแคสต์ภาคภาษาไทยประเภทรายการการเมืองและรายการ
ที่มีประเด็นเนื้อหารายการบางส่วนทางการเมือง ถูกผลิตขึ้นในหลักมากกว่า 10 รายการขึ้นไป อย่างไรก็ตาม

รายการพอดแคสต์ทางการเมืองยังมีจ านวนไม่มากเมื่อเปรียบเทียบกับจ านวนรายการพอดแคสต์ภาคภาษาไทย

ประเด็นทางด้านกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับสื่อของประเทศไทย

ในประเทศไทย องค์กรที่มีหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารมวลชน ได้แก่ ส านักงานคณะกรรมการ

กิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ (กสทช.) โดยหน้าที่ของ กสทช. คือ

“...การจัดสรรคลื่นความถี่ การอนุญาตและการก ากับการประกอบกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ กิจการ
วิทยุคมนาคม..” (ส านักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคม

แห่งชาติ, ม.ป.ป.)

หากพิจารณาจากนิยามความหมาย จากพระราชบัญญัติการประกอบกิจการกระจายเสียงและ
กิจการโทรทัศน์ พ.ศ. 2551 (น. 14-16) พบว่า ความหมายของกิจการกระจายเสียง ถูกแบ่งออกเป็น 2 รูปแบบ

คือ กิจการกระจายเสียงที่ไม่ใช้คลื่นความถี่และกิจการกระจายเสียงที่ใช้คลื่นความถี่ โดยกิจการกระจายเสียง

ที่ใช้คลื่นความถี่ ตามมาตรา 10 ต้องมีใบอนุญาตประกอบกิจการบริการสาธารณะ ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 ประเภท
ได้แก่

1) ประเภทที่ 1

1.1 กิจการกระจายเสียงที่มีจุดประสงค์ในการส่งเสริมความรู้ เช่น ส่งเสริมความรู้ด้านการศึกษา
ศิลปะวัฒนธรรม การเกษตร ฯลฯ

1.2 กิจการกระจายเสียงที่มีวัตถุประสงค์ “เพื่อความมั่นคงของรัฐหรือเพื่อความปลอดภัย

สาธารณะ”
1.3 กิจการกระจายเสียงที่มีวัตถุประสงค์ “เพื่อกระจายข้อมูลข่าวสารเพื่อส่งเสริมความเข้าใจอันดี

ระหว่างรัฐบาลกับประชาชนและรัฐสภากับประชาชน”

ประเภทการขอใบอนุญาตนี้ ผู้ขอจะต้องเป็นหน่วยงานรัฐ ซึ่งร่วมถึง องค์การมหาชน องค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น องค์กรอิสระตามรัฐธรรมนูญ นอกจากนี้ สมาคมและมูลนิธิ และ สถาบันอุดมศึกษา สามารถขอ

ใบอนุญาตได้

2) ประเภทที่ 2 ใบอนุญาตประกอบกิจการบริการชุมชน เช่น วิทยุชุมชน
3) ประเภทที่ 3 ใบอนุญาตประกอบกิจการทางธุรกิจ แบ่งออกเป็น ระดับชาติ ระดับภูมิภาค และ

ระดับท้องถิ่น