Page 83 - b29255_fulltext
P. 83

ภาคผนวก 4

                                              ประวัติของนักประพันธ์สตรี นาม “ดอกไม้สด”


                                                     81
                       หม่อมหลวงบุปผา นิมมานเหมินท์  (ราชสกุลเดิม : กุญชร ; 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2448-17 มกราคม
               พ.ศ. 2506) เป็นสตรีชาวไทยเจ้าของนามปากกา ดอกไม้สด ภริยาของนายสุกิจ นิมมานเหมินท์ ราชบัณฑิตและ

               นักการเมืองชาวไทย และยังเป็นพี่สาวของหม่อมหลวงบุญเหลือ เทพยสุวรรณ หรือนามปากกา บุญเหลือซึ่งเป็น
               นักเขียนสตรีเช่นกัน


                       ประวัติครอบครัว  หม่อมหลวงบุปผา เป็นธิดาล าดับที่ 31 ของเจ้าพระยาเทเวศร์วงศ์วิวัฒน์ (หม่อม
               ราชวงศ์หลาน กุญชร) และหม่อมมาลัย เกิดที่วังบ้านหม้อ เวลาต่อมามารดาและบิดาแยกทางกันเมื่อเธออายุ 4

               ขวบ หม่อมเจ้าหญิงชมในกรมหลวงวงศาธิราชสนิทซึ่งมีศักดิ์เป็นอาของเจ้าพระยาเทเวศน์ฯขอไปเลี้ยงใน
               พระบรมมหาราชวัง ด้วยความที่หม่อมเจ้าหญิงชมเป็นผู้ยึดมั่นศรัทธาในพระพุทธศาสนาส่งผลให้หม่อมหลวงบุปผา
               ยึดมั่นในพระพุทธศาสนามาตั้งแต่เยาว์วัย


                       การศึกษา  เมื่ออายุ 13 ปีท่านกลับมาอยู่บ้านและเข้าเรียนที่โรงเรียนเซนต์โยเซฟคอนแวนต์ จนจบชั้น
               มัธยมศึกษาปีที่ 8 ทางภาษาฝรั่งเศส ขณะศึกษาท่านได้รับการฝึกฝนด้านกิริยามารยาทและความเป็นระเบียบ

               เรียบร้อย ท่านได้รับการส่งเสริมให้รักการอ่านหนังสือจากแม่ชีมาร์กาเร็ต ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้อยากแต่งหนังสือ
               ในเวลาต่อมา


                       ผลงานเขียน  เริ่มต้นอาชีพนักเขียนโดยเขียนบทละคร “ดีฝ่อ” และเริ่มเขียนหนังสือในปีพ.ศ. 2472 เรื่อง
               ศัตรูของเจ้าหล่อน  งานเขียนของดอกไม้สดถือได้ว่าเป็นนิยายกึ่งพาฝันกึ่งสมจริงรุ่นบุกเบิก งานส่วนใหญ่ของท่าน

               จะเป็นเรื่องชีวิตครอบครัว โดยเฉพาะเรื่องความรักของคนหนุ่มสาว ท่านเป็นนักเขียนคนแรกๆที่ให้ความส าคัญกับ
               ตัวละครฝ่ายหญิงมาก ในระยะแรกๆของดอกไม้สดจะมีความเป็นโรมานซ์ แต่ในช่วงหลังการเปลี่ยนแปลงการ
               ปกครองในปีพ.ศ. 2475 ส่งผลกระทบต่อชีวิตของท่านในฐานะที่เคยเป็นราชสุกลและเคยใช้ชีวิตในวัง นวนิยายของ

               ท่านจะมีลักษณะเรียลลิสติกมากขึ้น เช่นเรื่อง “ผู้ดี” และในปีพ.ศ. 2491 มีผลงานเรื่อง “พลเมืองดี” และปีพ.ศ.
               2492 เรื่อง “วรรณกรรมชิ้นสุดท้าย” ท่านเขียนได้เพียงสองบทก็ต้องหยุดเพราะปัญหาด้านสุขภาพ ในปีพ.ศ. 2497

               ท่านเดินทางไปรักษาตัวที่ประเทศออสเตรเลีย และสมรสกับศาสตราจารย์สุกิจ นิมมานเหมินท์ (ผู้เขียน คนแซ่หลี)
               ในเดือนกันยายนปีเดียวกันที่ซานฟรานซิสโก ประเทศสหรัฐอเมริกา ต่อมาในปีพ.ศ. 2502 ติดตามสามีไปประเทศ

               อินเดีย ซึ่งไปรับต าแหน่งเอกอัครราชทูตไทยประจ ากรุงนิวเดลลี

                       พ.ศ. 2472 ศัตรูของเจ้าหล่อน, นิจ, และ นันทวัน


                       พ.ศ. 2473 ความผิดครั้งแรก




                       81  กรมศิลปากร. ประวัตินักเขียนไทย เล่ม 1 กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษา กรมศิลปาการจัดพิมพ์เผยแพร่ พ.ศ. 2524,
               หน้า 72-74.


                                                             82
   78   79   80   81   82   83   84   85   86