Page 16 - b28783_Fulltext

บทที่ 1 บทน า

1.1 หลักการและเหตุผล

เมื่อเกิดการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVI D- 19) ที่มีการระบาดใหญ่
(Pandemic) ไปทั่วโลก (ตามประกาศขององค์การอนามัยโลก, 11 มีนาคม 2563) รัฐบาลไทยประกาศ

ข้อก าหนดแห่งพระราชก าหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ.2548 (ฉบับที่ 1) ใช้บังคับ
ทั่วราชอาณาจักร ห้ามประชาชนเข้าไปในพื้นที่ที่มีความเสี่ยงต่อการติดโรคโควิด-1 9 มีผลบังคับใช้ตั้งแต่

วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2563 และต่อมามีการสั่งปิดสถานที่เป็นการชั่วคราว เช่น ห้างสรรพสินค้า การระงับ
การให้บริการของสถานบริการต่าง ๆ ทั้งในกรุงเทพฯ และปริมณฑล และในอีกหลายพื้นที่ การงดกิจกรรม

อาทิ การแข่งขันกีฬา งานบันเทิง งานอบรมสัมมนา การแสดงสินค้า เป็นต้น ซึ่งส่งผลกับการด าเนินชีวิตของ
ประชาชน ได้ส่งผลกระทบทุกมิติทั้งทางสังคมและเศรษฐกิจเป็นวงกว้างอย่างชัดเจน และผู้ได้รับผลกระทบ
ในวงกว้างในระยะเฉียบพลันน่าจะเป็นธุรกิจในเมือง อาทิ ธุรกิจการท่องเที่ยว, ธุรกิจค้าปลีก, และ ธุรกิจ

ร้านอาหาร โดยเฉพาะธุรกิจรายย่อย ทั้งร้านอาหาร และ ร้านค้าปลีก ส านักงานสถิติแห่งชาติได้คาดการณ์
ว่าในประเทศไทยมีจ านวนผู้ได้รับผลกระทบโดยตรงอย่างฉับพลันถึงประมาณ 9.88 ล้านคน ซึ่งเป็นกลุ่ม

แรงงานนอกระบบและแรงงานที่อยู่ในภาคบริการในร้านค้าและตลาด กลุ่มแรงงานผู้ได้รับค่าจ้างรายวัน
และกลุ่มผู้มีรายได้น้อย ในขณะที่มาตรการช่วยเหลือและเยียวยาจากภาครัฐที่จะโอบอุ้มผู้ได้รับผลกระทบ

ในขณะนี้รองรับแรงงานนอกระบบเพียงแค่ 3 ล้านคนเท่านั้น นอกจากนี้ยังไม่รวมถึงแรงงานในระบบที่ได้รับ
1
ผลกระทบจากการเลิกจ้างหรือปรับอัตราการเงินเดือน และเมื่อวันที่ 24 มีนาคม 2562 คณะรัฐมนตรีมีมติ
เห็นชอบ เรื่อง มาตรการดูแลและเยียวยาผลกระทบจากไวรัสโคโรนา (COVID-19) ต่อเศรษฐกิจไทยทั้ง
ทางตรงและทางอ้อม ระยะที่ 2 ซึ่งรวมมาตรการดูแลและเยียวยา “ผู้ประกอบการ”ครอบคลุมมาตรการ

ด้านสินเชื่อและการฝึกอบรมทักษะฝีมือมากยิ่งขึ้น 2

อย่างไรก็ตามแรงงานที่ได้รับผลระทบจากการปิดกิจการ 22 วัน ตั้งแต่ 22 มี.ค.-12 เม.ย.ที่ผ่าน
มา และนายจ้างให้หยุดงานชั่วคราว ส่วนใหญ่เลือกที่จะกลับบ้านในภาคอีสาน “เพราะมั่นใจว่าถึงจะไม่มี

เงิน แต่ก็ยังมีข้าว มีปลา มีผักที่หากินได้ และช่วยลดค่าใช้จ่ายกว่า 20 วันกับการใช้ชีวิตใน กทม. โดยไม่มี
3
เงิน ไม่มีงาน” ดังนั้นจึงบ่งชี้ถึงความเชื่อมโยงของผลกระทบการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019
(COVID-19) จะไม่จ ากัดเฉพาะพื้นที่เมืองแต่ยังต่อเนื่องไปยังชุมชนในชนบทซึ่งเป็นภูมิล าเนาของแรงงานใน
เมืองด้วย ทั้งในเรื่องโอกาสแพร่กระจายไวรัสแก่ผู้ร่วมเดินทางและผู้ที่อยู่ปลายทางในชุมชนท้องถิ่นชนบท

โดยเฉพาะผู้สูงวัยและผู้ที่ไม่แข็งแรงมีโรคประจ าตัวอยู่แล้ว และการช่วยเหลือเยียวยาทั้งทางสังคมและ
4

1 อ้างอิงข้อมูลจาก TerraBKK.com < https://www.terrabkk. com/ articles/ 197654>
2 อ้างอิงข้อมูลจาก https://www.ryt9.com/s/mof/3108435
3 อ้างอิงข้อมูลจาก https://news.thaipbs.or.th/content/290090
4 อ้างอิงข้อมูลจาก https://today.line.me/th/pc/article/%E0%B9%81%E0%B8%99%E
0%B8%A7%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%99และ
COVIDและ19
และ%E0%B8%88%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B9%81%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%87%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%
A5%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%A0%E0%B8%B9%E0%B8%A1%E0%B8%B4%E0%B8%A5%E0%B8%B3%E0%B9%80%E0%B8%99%E0%B8%
B2-YNJYkN
1