Page 17 - kpi8470

ความร่วมมือระหว่างองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น รูปแบบและความเป็นไปได้
11

เทศบาลนคร เทศบาลเมือง และเทศบาลตำบล โดยพิจารณาจากความหนาแน่นของ
ประชากร, ความเจริญทางเศรษฐกิจของท้องถิ่น และความสำคัญทางการเมืองท้องถิ่น และ
2
จากการที่กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่นได้จัดระดับองค์การบริหารส่วนตำบลเป็น 5 ชั้น
โดยอาศัยปัจจัยความเจริญทางเศรษฐกิจเป็นตัวแปรสำคัญ ดังนั้น ท้องถิ่นที่มีความเจริญทาง
ด้านเศรษฐกิจ เช่น เป็นพื้นที่พาณิชยกรรม พื้นที่นิคมอุตสาหกรรม ทำให้รายได้ที่ท้องถิ่นจัด
เก็บก็จะมีมากตามไปด้วย จึงเป็นข้อได้เปรียบมากกว่าองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่อยู่ใน
พื้นที่อื่นๆ ปัญหาที่เกิดขึ้นตามมาก็คือความเหลื่อมล้ำในปริมาณและคุณภาพของบริการ
สาธารณะที่จัดให้แก่ประชาชนในพื้นที่ กล่าวคือ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตพื้นที่ที่มี
ความเจริญทางเศรษฐกิจสูง ก็มักจะสามารถจัดบริการสาธารณะได้อย่างมีประสิทธิภาพมาก

กว่าองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่อยู่ในเขตชนบทและมีศักยภาพทางเศรษฐกิจด้อยกว่า

(3) ข้อจำกัดที่เกิดจากความแตกต่างของทรัพยากรในการบริหาร การ
บริหารจัดการใด ๆ ก็ตาม จำเป็นต้องอาศัยทรัพยากร ไม่ว่าจะเป็นงบประมาณที่เพียงพอ
บุคลากรที่มีคุณภาพ ซึ่งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในประเทศไทยที่ประสบปัญหา
ขาดแคลนทรัพยากรทางการบริหารมีเป็นจำนวนมาก ประกอบกับการถ่ายโอนภารกิจจาก

หน่วยงานราชการ กระทรวง ทบวง กรม เพื่อให้เป็นไปตามบทบัญญัติของพระราชบัญญัติ
กำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542
แม้ว่าจะได้กำหนดให้มีการจัดสรรงบประมาณให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเพิ่มขึ้นเป็น
ร้อยละ 35 ของงบประมาณแผ่นดินภายในปี พ.ศ. 2549 แต่ดูเหมือนว่าจะไม่สอดคล้องกับ
3
ปริมาณงานที่ท้องถิ่นต้องดำเนินการ ด้วยเหตุดังกล่าว เมื่อองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

ไม่สามารถจัดบริการสาธารณะได้ตามที่รัฐบาลกำหนด ย่อมส่งผลกระทบต่อประชาชน
โดยตรง และแสดงให้เห็นถึงความไม่พร้อมในการจัดบริการสาธารณะของแก่องค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น
2 พิจารณาจากการจัดเก็บรายได้ตามที่กฎหมายกำหนดและงบประมาณรายจ่ายใน
การดำเนินกิจการของท้องถิ่น

3 หากเปรียบเทียบสัดส่วนการจัดสรรงบประมาณกับประเทศที่พัฒนาแล้ว กล่าวได้ว่า
สัดส่วนดังกล่าวยังน้อยอยู่ เนื่องจากในประเทศที่พัฒนาแล้วสัดส่วนงบประมาณของ
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจะมากกว่างบประมาณของรัฐบาลกลาง

สถาบันพระปกเกล้า