Page 21 - 22665_Fulltext

4

รายงานวิจัยเรื่องนี้เป็นโครงการวิจัยย่อย ภายใต้โครงการวิจัยถอดบทเรียนชุมชนสันติ
สุข โดยเน้นศึกษาการจัดการความขัดแย้งด้วยการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทในภาคตะวันออกเฉียงเหนือกับ

ภาคใต้ กรณีบ้านทับทิมสยาม 07 ต าบลบักดอง อ.ขุนหาญ จังหวัดศรีสะเกษ และบ้านหน้าทับ

ต.ท่าศาลา อ.ท่าศาลา จังหวัดนครศรีธรรมราช การศึกษากระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทจากพื้นที่
ดังกล่าวเป็นการถอดบทเรียนภายใต้บริบทของชุมชนสันติสุขและพหุวัฒนธรรม ซึ่งมีความแตกต่าง

หลากหลายทางทางวัฒนธรรม อัตลักษณ์ ศาสนา และชาติพันธุ์ การอยู่ร่วมกันของประชาชนในพื้นที่

ดังกล่าว จะท าให้ความขัดแย้งขยายตัวและเกิดความรุนแรงหรือไม่อย่างไร บริบทของการไกล่เกลี่ยข้อ
พิพาทในชุมชน จึงน่าจะมีความแตกต่างไปจากการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทในศาลยุติธรรม หรือในกรอบ

1
ของกฎหมายด้านการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทที่มีบังคับใช้อยู่เป็นจ านวนมากในระดับหน่วยงานและชุมชน

1.2 วัตถุประสงค์
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ

1.2.1 ศึกษาบริบทที่เกี่ยวข้องกับความขัดแย้งและการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทในชุมชน

1.2.2 ศึกษากระบวนการจัดการความขัดแย้งและการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทในชุมชน
1.2.3 เสนอแนะแนวทางในการจัดการความขัดแย้งด้วยการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท และการอยู่

ร่วมกันภายใต้ความแตกต่างหลากหลายชุมชน

1.3 ขอบเขตในการศึกษา

1.3.1 ขอบเขตด้านพื้นที่ พื้นที่ของโครงการวิจัยชุดนี้คัดเลือกหมู่บ้านสันติสุขที่สามารถจัดการ
ตนเองกรอบการคัดเลือกด้วยแนวคิดสันติภาพเชิงบวก โดยมีเกณฑ์ การคัดเลือกพื้นที่ ดังต่อไปนี้

1) ต้องเป็นพื้นที่ที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม ศาสนา และชาติพันธุ์ ในขณะเดียว
กันก็เคารพความแตกต่างหลากหลายของอัตลักษณ์อื่นที่แตกต่างจากตน

2) ต้องเป็นพื้นที่ที่ผู้คนที่แตกต่างหลากหลายมีโอกาส หรือกิจกรรมร่วมกัน มีปฏิสัมพันธ์

ระหว่างกันผ่านกิจกรรมต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในชุมชน

1 กฎหมายด้านการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท เช่น พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ.
2534 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่7) พ.ศ. 2550 และกฎกระทรวงว่าด้วยการไกล่เกลี่ยและประนอมข้อพิพาททางแพ่ง
พ.ศ. 2553 และกฎกระทรวงว่าด้วยการไกล่เกลี่ยความผิดที่มีโทษทางอาญา พ.ศ.2553 พระราชบัญญัติการไกล่

เกลี่ยข้อพิพาท พ.ศ.2562 เป็นต้น